Inchecken in je zwembroek

Vrijdag vier februari, we zijn weer met zes zwemmers en twee niet zwemmende kids op het strand beland. Het is kwart over negen en er staat een stevige wind, windkracht zes, dus spullen vasthouden.
Er zijn twee mensen aan het zwemmen, zo te zien aan de badjassen waarmee ze over het strand naar het water liepen zijn het hotelgasten.
Het water is weer wat warmer vandaag maar voelt onverminderd koud aan als we erin gaan. Er is weinig golfslag dus we hebben geen actie om ons warm te houden, ademen vanuit de buik is de manier maar Hans heeft gelezen dat lachen ook werkt. Helaas heeft niemand voldoende humor om onze handen en voeten warm te lachen. In de verte zie ik dat de kinderen van Céline en Matthijs over onze spullen waken, of beter gezegd ik zie zonder mijn bril twee vage vlekken bewegen en Céline bevestigt dat het de kinderen zijn.
Als de anderen uit het water gaan grapt Hans dat ze onze zwemponcho gaan pakken, ik zeg als ze maar niet alle spullen meenemen want dan zijn we genoodzaakt in te checken in een hotel op de boulevard. We fantaseren over hoe dat dan in z'n werk zou gaan, we hebben immers geen mondkapje, slechts een zwembroek. Zo lachen we onze voeten toch nog een beetje warm.
Na negen minuten gaan Hans en ik nog even kopje onder en zoeken de anderen op. We besluiten naar goed voorbeeld van Matthijs en Sander ook nog een stukje over het strand te rennen.
Afdrogen en aankleden onder de zwemponcho, wat een luxe.
Tijdens het aankleden komt er een stel aanlopen die ook gaan zwemmen. Het is fijn om te zien dat er meer mensen zo onnozel zijn om in februari in zee te gaan zwemmen.
Na de thee gaan we weer allemaal onze eigen weg en beginnen fris, met een leeg hoofd en koude voeten, aan de dag.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen