Dat denk ik nooit

Maandag eenentwintig maart, vandaag ben ik voor mijn werk in Alblasserdam als ik ergens op de middag hoopvol een berichtje in de Zwemburen appgroep gooi of er iemand om 19:00 uur mee gaat zwemmen, eerder red ik namelijk niet. Kim gaat mee en als ik haar om vijf voor zeven ophaal zie ik dat ook Jip en Loes mee gaan, ze gaan zelfs het water in. "Ja" zegt Kim, "nieuw seizoen, de lente is begonnen". Daar is geen woord aan gelogen maar als ik even later de uiterst kalme zee in loop voelt het toch heel anders, koud, kouder dan alle dagen ervoor. Het duurt ook echt een paar minuten voordat ik dat van me af kan schudden. Jip en Loes vonden het ook maar fris en gaan niet verder dan hun middel, vast al heel veel verder dan ik op die leeftijd zou hebben gedaan in water van nog geen acht graden.
Onderweg naar het water zeg ik dat ik er vandaag een beetje tegenop zie om het koude water in te gaan en Kim antwoord "ja dat heb ik ook weleens dan denk ik shitzooi" en kijkt meteen opzij naar haar kinderen en zegt "nee, dat denk ik nooit".
Kim heeft de starttijd naar beneden afgerond en we vinden beiden dat zeveneneenhalve minuut voldoende is, met de eindtijd waarschijnlijk naar boven afgerond.
Uit het water is de temperatuur meteen weer goed, maar ja het is ook nog steeds 12.5 graden. Jip is al aangekleed en Loes halverwege, te veel aan het kletsen. We maken snel een foto en omdat de eerste lijkt te mislukken poseren we nog een keer, dit keer gaat Jip werkelijk pal voor me staan, het wordt dus de eerste.
Even later onderweg naar huis zeg ik tegen Loes, Kim en Jip dat ze allemaal genoemd gaan worden in de blog van vandaag. Dat is in ieder geval gelukt.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen