Life is better on ...

Zo ben je met zes en dan ineens met z'n tweeën, niet dat iedereen plots afhaakt maar de agenda's liggen kennelijk op vrijdag niet geheel in lijn. Vrijdag elf maart, Kim en ik gaan om twaalf uur zwemmen Evert-Jan en Hans om vier uur.
Het is weer prachtig weer, een graad of tien met felle zon en een matige wind.
We zoeken onze inmiddels vaste stek onder de boulevard op en lopen even later naar het water, de wind is fris maar de zon maakt veel goed. Een vrouw die zojuist uit het water is gekomen roept ons toe dat het heerlijk is en ik moet eerlijk zeggen dat het afgezien van tenen en vingertoppen nog klopt ook. De zon doet veel goed op je gezicht, hij lijkt zo je hele lijf te verwarmen. De wind komt uit het zuidoosten en veroorzaakt daardoor laffe lage golfjes die je steeds verrassen door een klets water in je nek te gooien.
Kim heeft de tijd bij zich dus ik hoef niet zonder bril door mijn oogharen in te schatten wat er op mijn horloge staat.
Na een minuut of acht gaan we kopje onder en het water uit. Het strand voelt warm aan want ondanks dat het water 6.8 graden is koelen je voeten hard af.
Terug bij onze spullen constateer ik dat we een gigantisch probleem hebben want we hebben geen telefoons meegenomen en kunnen dus geen begeleidende foto maken voor deze blog.
Met dit weer is het heerlijk aankleden, snel warm en gewoon op slippers, ik dan want Kim kon thuis geen slippers vinden. Ik merk op dat het wel heel merkwaardig is dat in een huis waaraan een bord hangt met daarop de tekst "life is better on flipflops", geen slippers te vinden zijn. Kim antwoordt dat ze er inderdaad genoeg heeft maar ze toch even niet kon vinden.
We fietsen terug en voor de deur bij Hans en Kim gebaren we naar Hans die meteen begrijpt dat hij een foto moet komen nemen. Geen strand te zien maar toch nog een zwak bewijs dat we echt geweest zijn.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen