Zo vader, zo zoon

Het is iets voor twaalf uur 's middags op zondag zestien januari, Wouter en ik fietsen naar de vaste verzamelplaats bij Hans en Kim voor de deur. Vandaag zijn we met zes personen, Alle, Hans, Kim, Rudi, Wouter en ik. Voor Wouter wordt dit de eerste keer. Als student heeft hij op dit tijdstip en dan zeker op zondag het gevoel dat het nog midden in de nacht is.

Het water 6.2 graden en het weer wat grauw. Het is niet veel kouder dan anders maar de zon is er in ieder geval helemaal niet. We gaan het water in en het valt me eigenlijk best mee dit keer, ik moet me natuurlijk ook groot houden ten opzichte van mijn zoon die er nu bij is. Wouter heeft het zwaar, hij ademt te gehaast, tot aan bijna hyperventileren, we tippen hem om rustig aan te doen maar zoals ook mijn eerste duik niet de meest sierlijke was heeft Wouter het nu ook niet onder controle. Al na een of twee minuten gaat hij eruit en is onder de indruk dat wij het meer dan vijf minuten volhouden.

Ik probeer het in te schatten maar heb geen idee of Wouter dit nog een keer doet. Hij geeft aan het echt wel leuk te vinden maar weet zelf ook nog niet of hij nog eens gaat. Na het afdrogen en aankleden drinken we thee. Dit is de eerste keer dat ik hevig ril met mijn handen, iets dat kennelijk pas begint als je al in je warme kleren staat. De rillingen zijn soms zo erg dat ik mijn beker met thee met twee handen vast moet houden omdat hij anders heel snel leeg is.







Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen