Bijna subtropisch

Met een luchttemperatuur van acht graden en een watertemperatuur van 6.4 was het vandaag, veertien februari, bijna subtropisch. Het is zeven uur 's avonds een mooi moment om een warme duik te nemen als afsluiting van de werkdag. Hans en Kim zijn erbij als we tegen de harde wind in naar het strand lopen. De golven passen niet echt bij de windsterkte maar de hoek is daarvoor ook niet echt optimaal.
Het is eb en we moeten behoorlijk ver lopen voordat we natte voeten krijgen. Eenmaal in het water worden toch nog regelmatig verrast door een hoge golf die uit het donker opdoemt.
Het zwemmen in het donker geeft toch net weer een andere sensatie. Aan de ene kant de donkerte van de zee met in de verte wat lichtjes van Zeeuws Vlaanderen en aan de andere kant de felverlichte appartementen op de boulevard.
Mijn tenen worden ijskoud, Hans tipt dat ik het beste op mijn hielen kan staan als ik de grond raak zodat mijn tenen niet afkoelen op het "koude" zand. Ik klaag dat ik eerst acht of negenentwintig keer mee moet gaan voordat ik deze tip krijg, waarop Hans zegt ja dat is normaal pas bij de dertigste.
Na acht minuten houden we het voor gezien, een korte duik onder water en eruit met een bevroren hoofd.
Nu moeten we dat hele strand nog overbruggen en tijdens het lopen voelen we dat de wind warm aanvoelt in onze rug, Hans zegt "kun je nagaan hoe koud we zijn". Inderdaad als wind van acht graden warm aanvoelt dan is dat best apart.
Na het aankleden maken we nog een selfie met flits, en wat voor flits! Het zal een wonder zijn als we de fietsen nog terug vinden na deze verblinding.
Terwijl ik dit in de comfortabele warmte van ons huis zit te typen, apt Hans "Morgen 12:00 gaan we weer denk ik. 17:00 nog eentje en misschien nog eentje om 19:00". Ik kan niet wachten!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen