Appelflappen

Op vrijdagmiddag achttien maart lopen Hans, Kim en ik om kwart over vijf het zonovergoten strand op. Ans en Marie-Louise zijn er al en Evert-Jan komt na een paar minuten ook aanlopen. We maakten ons al zorgen of hij wist waar het was.
We wachten totdat iedereen klaar is met uitkleden en dan lopen we naar het water. Het water voelt, in ieder geval voor mij, heel koud aan terwijl het toch tegen de acht graden aan zit. Eenmaal erdoor valt het natuurlijk weer reuze mee. Hoofd in de zon en een toch redelijk stevige wind maken het een aparte sensatie.
Ans en Kim besluiten een stukje echt te gaan zwemmen en besluiten al vrij snel dat gewoon stil in het water hangen genoeg is. Ik probeer het ook even, eerst op mijn buik en dan op mijn rug maar dan spoel je dus steeds koud water langs je nek en al snel heb ik een lichte brainfreeze te pakken, ook maar gestopt dus. Na zeveneneenhalve of achteneenhalve minuut gaan we eruit, poseren voor de foto en aankleden. Onderweg naar de handdoeken en kleren redt Kim nog een lieveheersbeestje die op zijn rug op het strand ligt, het beestje poseert dankbaar mee voor de foto.
Eenmaal aangekleed duiken we nog even tegen de warme knuffelmuur, warme muur in de rug en het zonnetje in het gezicht. "Heerlijk" zegt Hans, "ja" zeg ik "zo lekker met een appelflap erbij, zo'n kleintje". Heel de week kijken we al uit naar de appelflappen die Kim voor het kinderfeestje zou maken en dat we dan op het strand de resterende appelflappen op kunnen eten. Helaas was Kim niet echt de meest enthousiaste voorstander van dit plan dus er zijn ook geen appelflappen gebakken.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen