Welke dag is het?

Vrijdag dertien mei, voor de bijgelovigen onder ons een risicodag maar Wouter, Simone, Kim Hans en ik laten ons niet tegenhouden, niet door de wind, niet door het inmiddels lauwe water van 13 graden, niet door een paar verdwaalde kwallen en zeker niet door de zon. Het is een heerlijke lentedag waar je er wel meer van lust. Het is hoog water dus we hoeven ook geen honderden meters over het strand te lopen. Dit komt goed. In het water begint natuurlijk al snel de discussie over de tijd maar we laten ons ook daar niet door afschrikken. Af en toe een leuke golf waarmee de zee een hint lijkt te geven over wie op er op dit terein echt de baas is. Het zwemmen voelt bijna zomers aan, dus niemand voelt echt een reden om het water uit te gaan, af en toe worden we verrast door een golf, waarschijnlijk heb ik nog een week klotsende oren. Er komt een schip langs en we wachten op de golven die hiervan zouden moeten komen maar die blijven achterwege. Tijdens de gesprekken in het water komen we erachter dat er meerdere zwemburen zijn die vandaag het gevoel van tijd kwijt zijn en geen idee lijken te hebben welke dag het is. Ik zeg tegen Hans dat het voor hem logisch is de dag te vergeten want hij heeft altijd vakantie, hij bevestigd dat met een glimlach. Als vanmiddag zijn werkdag begint zal zijn besef van de dag van de week wel weer terugkomen, zelf zal ik waarschijnlijk tot maandag moeten wachten voordat ik het weer automatisch weet. Als we bijna een kwartier in het water zijn gaan we eruit. Wouter is eigenlijk nog maar tien minuten echt in het water want die had toch wel wat moeite om door te komen en heeft de eerste vijf minuten tot zijn middel moed staan te verzamelen. Over tijdsbesef gesproken, het is intussen ongeveer kwart over twaalf dus voor Wouter zijn biologische klok ongeveer net ochtend. Als we uit het water komen voelen we dat de zon echt al een hoop warmte afgeeft en vreemd genoeg komt de kou pas door het afdouchen op het strand. Kou is overigens heel relatief want met de zon zijn we binnen mum van tijd weer op temperatuur. Aankleden heeft geen haast en als we eenmaal klaar zijn en de selfie gemaakt hebben gaat ieder weer zijn eigen weg.