Zwemburenruzie

Vrijdag tweeëntwintig mei, rennen, vliegen, duiken. Na een hectisch dagje werken doorweven met privé activiteiten was ik toch echt wel aan een duik toe. Als Hans appt of er nog iemand gaat zwemmen antwoord ik dat alleen onweer me nog tegen gaat houden.
We spreken af om zeven uur maar om half zeven komt het voorstel van Hans voor half acht, Evert-Jan kan niet om zeven uur wel om half acht, ik zeg dat ik dat niet red, Kim kiest de midden weg en stelt kwart over zeven voor. Mijn antwoord is dat Wouter en ik dan een hit en run doen om op tijd weer terug te zijn.
Om kwart over zeven staan we op een winderig strand en er is geen Evert-Jan te bekennen, Hans belt en Evert-Jan loopt op de boulevard. Als hij er na vijf minuten niet is besluiten Wouter en ik alvast het water in te gaan. Iemand zegt, "oh jee, de groep valt uit elkaar", Wouter antwoord "dat wordt een zwemburenruzie", ik voeg er aan toe dat binnenkort de rijdende rechter mee moet komen zwemmen.
Als Wouter en ik een minuut of vijf in het water liggen, komen de Evert-Jan, Hans, Jip, Kim en Loes er ook in, we dobberen vredig rond, geen behoefte aan een rijdende of zwemmende rechter.
Na zo'n tien minuten verlaten Wouter en ik de golven, nemen een douche en kleden ons aan. De anderen zijn nog net op tijd terug voor een selfie. Gelukkig is alles zonder zwemburenruzie afgelopen of is het misschien toch dat Evert-Jan boos wegloopt op de foto?

Reacties

  1. We moeten rennen, springen, vliegen, duikelen, vallen, opstaan en weer doorgaan.....was het eerste wat in me opkwam na deze hectische dag! Dank aan Herman van Veen ❤️

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Eerste lentedag

Flessenpost