Rond de zwemboei

Zondag elf september, het weer is niet te vergelijken met vrijdag, het is zonnig en warm, gewoon nog volop zomer dus. Hans, Kim, Simone en ik spreken af om één uur en er zijn ook nog een berg kinderen in ons kielzog.
Eenmaal in het water zegt Kim, ik moet wel een soort van doel hebben. Ik stel voor om naar de zwemboei te zwemmen, Kim stemt in, Hans en Simone blijven achter om op de kinderen te letten. Goed idee, blijkt later want hoewel het behoorlijk doozwemmen is, tegen de stroom in naar de eerste boei ben ik zo gek om voor te stellen ook (stroomopwaarts) naar de tweede boei te zwemmen, Kim stemt weer in. Deze uitdaging is wat groter omdat we al wat verder van de kant zijn is de stroming sterker en doen we er dus wat langer over. Onderweg zegt Kim, "ik zeg nooit nee op zo'n uitdaging". "Als ik dat had geweten had ik dit nooit voorgesteld maar het is nu te laat om me eruit te bluffen" is mijn antwoord.
Hardop vraag ik me af wat er gebeurt als je dit ieder dag vol blijft houden, kun je het dan in de winter ook. Kim antwoord heel droog, dan moet je wel je Adamsappel trainen. Ik kijk opzij en ze zegt "die wordt altijd heel koud in de winter". Dit is het moment dat ik bijna verdronk, niet van vermoeidheid, niet door kramp, maar doordat ik keihard moest lachen.
Even later zwemmen we rond de tweede boei en op ons gemak, met de stroom mee, terug naar de eerste en dan naar de kant. Ik zeg tegen Hans en Simone dat ik wel begrijp waarom ze zo graag achterbleven om op de kinderen te letten.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen