Trekmosselen

Woensdag zesentwintig oktober, het is weer een zonnige dag. Als Inge iets voor één uur voorstelt om eind van de dag te gaan zwemmen, zijn we al snel met vier personen, Alle, Hans, Inge en ik. Het wordt kwart voor zes want ik als spelbreker heb een vergadering tot half zes, ik denk dat het Alle wel goed uitkomt want hij sluit snel na het tijdsvoorstel aan. Met z'n vieren fietsen we op onze badslippers naar het strand, twee in lange en twee in korte broek. Eind oktober wekt dit af en toe toch wat vreemde blikken op van mensen die in dikke winterjassen lopen, het is buiten negentien graden dus wat zouden we. Het strand is rustig maar als we even later in de zee dobberen zwemt toch ineens een man voorbij, we zagen hem niet aankomen dus vermoedelijk ergens in Renesse te water gegaan en onze kant op gezwommen. Vanaf de andere kant komt een niet aflatende stroom mosselen aangedreven, we vragen ons af waar dat nu weer door komt. Hele kleine schelpjes maar vooral heel veel. Volgens Hans is het niet goed als ze drijven en zijn ze dood, en wij maar denken dat PFAS een sluipmoordenaar is. Mijn theorie is dat het te maken heeft met de het volstromen van de Hedwigepolder, deze staat namelijk sinds gisteren in open verbinding met de Westerschelde. Of zijn het trek-mosselen die aan de wintertrek zijn begonnen? Kortom we weten het niet. Na zo'n tien minuten zeg ik dat ik het voor gezien hou, de rest sluit aan, een duikje onder water en we lopen er uit om te poseren voor de selfie. Thuis zoek ik toch nog eens even uit waar die mosselen vandaan zouden kunnen komen. Het blijkt niet zo te zijn dat drijvende mosselen per definitie dood zijn, het kan ook zijn dat ze zijn geschrokken en lucht gehapt hebben, dit levert natuurlijk weer een theorie, ze kunnen ook van ons geschrokken zijn. Daarnaast bestaan er ook zoetwatermosselen en die komen ook in Zeeuws Vlaanderen voor, dus kom ik toch weer op de Hedwigepolder uit.