Condooms en hete honden

Zondag negen februari, tijd voor weer een nieuw zwemavontuur. De ochtend editie hebben we gemist maar om vier uur gaan Jean-Pierre, Esther, Inge en ik het erop wagen.

Het is zacht buiten, daar zal de uitdaging niet liggen, het is druk op het strand ook geen probleem al ben ik wel een beetje benauwd dat een van de vele honden mijn matje straks ziet als een mooi poepveldje, goed afdekken met mijn jas dus.

"Weet iemand de watertemperatuur" roep ik in de loop richting het water, "vijf punt één" zegt Inge resoluut, geen speld tussen te krijgen "op gezocht op rws waterinfo" voegt ze toe, ik geef het op, dit valt niet naar vier graden te praten om de verblijftijd met een minuut in te korten. Jean-Pierre doet nog wel een poging en vraagt wanneer het vijf graden was, "vier weken geleden?", Inge volhard, "nu" is het afsluitende woord, einde discussie.

Toch hebben we allevier het gevoel dat er echt meerdere graden af zijn vandaag, onze voeten voelen vanaf de eerste aanraking met het water al meteen pijnlijk koud. Zoals gewoonlijk slaan we ons erdoorheen en als ook Esther ondergedompeld is volgt de selfie.

De azuurblauwe lucht moet er wel bijgedacht worden. Tijdens het vertellen van een verhaal schrik ik van iets dat voorbij drijft, iedereen moet lachen om mijn reactie tot ze zien wat er drijft. Het lijkt sprekend op een condoom maar dan wel echt king-size of beter emperor-size. Die moet van een paard zijn geweest.

Precies op dat moment klimt er aan de vloedlijn een hond op een andere hond, niet veel later uit elkaar getrokken door de eigenaren van de honden want kennelijk zit de bezitter van de teef niet direct op een vol nest te wachten.

De reu laat zich niet snel ontmoedigen en door de afleiding van dit paniekerige schouwspel vergeten we de tijd en is het zomaar ineens vierenhalve minuut, ik duik onder, gevolgd door Jean-Pierre, die ik nog waarschuw voor de kans dat hij met een megacondoom op zijn hoofd bovenkomt. Voor de zekerheid legt hij het geheel vast op camera.