Blij met mijn Jumbotas

Het is woensdagavond, al weer drieentwintig november. Annemie, Inge en ik zouden om half acht gaan zwemmen en tien voor half acht begint het keihard te regenen. We staan op het punt ervan af te zien maar buienalarm geeft aan dat het een korte piek is en dan weer een poos droog. We wagen het erop, maar wel tien minuten later. Annemie zit in de auto te wachten als Inge en ik de boulevard oplopen. Het waait een beetje maar het is behoorlijk zacht. Even later als we naar het water lopen hebben we onze gebruikelijke bedenkingen maar ook nu zetten we door. Annemie gaat niet geheel zonder geruis het water in en na een aantal minuten van klaagzang zegt ze "ik ben blij dat er behalve jullie niemand bij is die mijn gezeur kan aanhoren". Inge helpt haar uit de droom, "maak je geen zorgen het komt wel in de blog terug". Als Annemie op een gegeven moment zegt dat het nu wel gaat, zeg ik dat dat nog snel is na 6 minuten en 40 seconden. Het water is rustig en zelfs het voorbijvarende schip maakt nauwelijks golven. We dobberen wat rond en praten, vooral over koude voeten en hoe lekker het nu in Lissabon is, waar Annemie afgelopen weekend is geweest. Ja dat is natuurlijk ook wel een aardig contrast, zelfs de zee is daar nog 5 graden warmer dan de 10.7 graden waar we nu in drijven. Toch laat de tiende minuut niet heel lang op zich wachten (negen minuten om precies te zijn) dus tijd om kopje onder te gaan. Na strak tien minuten lopen we het water weer uit. Op het strand een selfie (of twee), toch lastig zonder bril en in het donker. Als we even later de trap oplopen verbazen Annemie en Inge zich over het gevoel onder hun voeten, die koude voeten weer, ze hebben nog geen schoenen aan dus de ijsklompjes maken een wat vreemd contact met het hout van de trap. In mijn flipflops ontgaat me deze sensatie helemaal. Terwijl Annemie en Inge hun schoenen aantrekken op een bankje is er een bezorger van de Albert Hein als een bezetene over en weer aan het rijden op de boulevard, stoep op/stoep af, en nog eens. Misschien heeft er iemand milkshake besteld en heeft hij alleen melk ingeladen, ik weet het niet en dan zoeft hij achteruit rakelings langs de geparkeerde auto van Annemie, "je waagt het niet" is haar reactie. Het loop met een sisser af maar ik ben even heel blij met mijn Jumbotas.