Stroeve klamme ledematen

Donderdag tien november om vijf over zeven vertrekken Inge en ik richting de boulevard, halverwege zien we Kim naar buiten stappen om te gaan hardlopen, ze besluit met ons mee te rennen. Inge en ik zetten een tandje bij zodat Kim al haar energie in de warming up al kwijt is. We lopen de leeuwentrap op en Kim gaat via de boulevard verder. Jean-Pierre en Esther komen ons tegemoet lopen, met z'n vieren lopen we het strand op en zoek een windvrij plekje. Een paar minuten later lopen we het water in, 13,1 graden op dat moment, ik voel het aan mijn kuiten.
Het schoorsteenbrandschip aan de overkant heeft het licht uitgedaan dus weg is ons mooie uitzicht, we draaien ons om en zien een heel mooi beeld van de maan achter de sardijntoren, dit geeft een mooi lichtverschijnsel. Zo zie je maar er is altijd wel iets moois te vinden, ook in het donker. Dat vond Esther ook want ze springt ineens verschrikt opzij, "een kwal?" vraag ik, "nee een stuk plastic waarschijnlijk" antwoord Esther, "weglopende wit vet" zegt Jean-Pierre. We zijn weer gerustgesteld.
Jean-Pierre wordt nog wel geprikt door een kwal maar loopt na tien minuten gewoon met ons mee het water uit, dus dat was geen gevaarlijke.
Nu volgt de lange tocht terug naar de spullen, het is wel heel laag water vandaag, Inge zegt dat we droog zijn als we aankomen. 
Als we even later, na de wandeling, na de selfie, na het "afdrogen" onze kleren aan proberen te trekken, blijkt dat we verre van droog zijn en we worstelen ons met stroeve klamme ledematen door mouwen en broekspijpen. Jean-Pierre en Esther trekken hun badjas aan, één van de grote voordelen van een appartement op de boulevard.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen