Zeemeerminnen en zeemeermannen

Zaterdag vijf november, er staat een kille wind als Hans, Inge en ik om elf uur het strand oplopen. De ochtendzon is achter de wolken gedoken. In het water zien we een groep vrouwen en Inge zegt "kijk de badmutsen", ik vraag of ze dat zeker weet, Inge denkt van wel en ik geef aan dat ik het in ieder geval niet ga vragen. De zeemeerminnen (Anita, Ans en Marie-Louise) zijn het in ieder geval niet want die gaan om half twaalf met Edith zwemmen dus mogelijk komen wij, Inge en de zeemeermannen, straks de Edith en de zeemeerminnen op het strand tegen.
Als we het water in gaan zien we al snel dat het de badmutsen niet zijn dus vragen is overbodig en de afgang of beschuldigingen over seksistisch gedrag blijven ons gespaard.
Het water is koud, volgens Rijkswaterstaat veertien graden, tja je hebt altijd baas boven baas want Jean-Pierre en Esther zijn ergens in het IJ gesprongen en gaven aan dat het 12.2 graden was, die zijn al bijna winterproof!
Inge is vergeten haar bril af te zetten dus waarschuwen we haar voor iedere golf zodat ze haar bril niet verliest. Ik geef aan dat als Hans en ik na tien minuten onderduiken dat Inge niet automatisch moet volgen want dan zou ze precies in de laatste minuut haar bril verliezen.
Na een minuut of elf zijn we eruit en klaar voor de selfie. Terwijl Inge en ik ons afdrogen en aankleden staat Hans nog even op zijn gemak in zwembroek en onafgedroogd in de wind zijn social media kanalen bij te werken. Ik zeg " Hans doe eens even normaal", "oh ja, even aankleden" is de reactie.
We zijn net voor de zeemeerminnen vertrokken en dat is maar goed ook want het is veel te koud voor een praatje, snel naar huis!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen