Kerstduiken

Tweede kerstdag, vandaag uitbuiken in de zee. Na al het eten en drinken is de synchronisatie wel een beetje verloren. Om kwart over elf trappen Evert-Jan, Hans en Kim af met een drieduik, dan volgt om twaalf uur de kerstduik, deze is het drukst bezocht en dat zal vast geheel losstaan van de hoeveelheid glühwein en glühport die er aangekondigd is, nu sluiten Anita, Annemie, Inge, Lars, Marie-Louise, Remona en ik aan en de verlate duik van Jean-Pierre en Esther rond drie uur.

Als Inge en ik op de fiets zitten breekt de zon net door, bij het tweede stoplicht zien we in de verte Hans, Kim en de kinderen terugkomen van het strand maar ondanks onze subtiele outfit worden we niet herkend.

We zijn vroeg en als eerste op de boulevard, geen straf want het is prachtig weer en in die jas heerlijk warm, de rest komt al snel opdagen en niet veel later bouwen we een soort van nederzetting op het strand, tassen, jassen, kleren en een soort van verspreide minibar met glühdrank.

Marie-Louise wil steeds dat er foto's gemaakt worden maar we zijn hard voor onszelf, eerst kou trotseren dan pas bewijsmateriaal.

Eenmaal in het water probeert Annemie de kerstgedachte vast te houden maar een enkele keer schiet er toch een wat minder kerstige term uit haar mond.

Op zich is het niet eens zo heel koud en we blijven dan ook ruim zeven minuten dobberen. Dat is op zich best een prestatie want iedereen hunkert naar een slokje glühwein.

Terug op het strand volgen er nog wat fotomomenten en is Marie-Louise ook tevreden en dan na het aankleden, iedereen een drankje en een stukje witte chocolade blondies met cranberries en een cheesecake swirl die Inge heeft gemaakt. Het lijkt wel Kerstmis.

Na de eerste slokken besluiten we toch wat beschut te gaan staan en we verplaatsen ons kamp naar de rand van het strand zodat we wat in de luwte van de boulevard staan.

Het is gezellig en na een poosje horen we Esther boven ons op de boulevard, ze is net terug van een wandeling met de hond en heeft onze glühwein al van verre geroken, kennelijk hebben we een soort van geuraura die de hele boulevard bestrijkt.

Als Jean-Pierre en Esther in de middag ook nog een duik gaan nemen blijft er een hond over een van de jassen geplast te hebben, ook die komen er dus met een soort van geuraura vanaf, al denk ik dat wij dan toch de meest gunstige hadden.