Let op je woorden

Vrijdag zestien december, vandaag spreken Hans, Kim en ik om half elf af, dat wil zeggen dat ik vijf minuten voor half voor hun deur sta. Het heeft vannacht gevroren en geijzeld dus hier en daar is het nogal glad. Tot op heden viel de fietstoccht reuze mee. Als Hans en Kim naar buiten komen in hun zwemjas en mij zien staan in de mijne, zijn de lachspieren al in werking gezet. We fietsen richting de Leeuwentrap om na de eerste afslag op een heuse ijsbaan terecht te komen. We besluiten verder te lopen met de fiets aan de hand, die fiets is eigenlijk best handig om je staande te houden en we leren dus meteen hoe een rollator werkt. De Leeuwentrap is gelukkig niet geheel bevroren anders werd het toch een beetje een Mount Everest achtige expeditie, en wij maar denken dat winterzemmen gevaarlijk was vanwege het koude water. Ondanks dat het vannacht gevroren heeft en er overal ijs licht is het niet heel koud en de zon is ook redelijk nadrukkelijk aanwezig. Vol goede moed lopen we dus richting het water, die moed smelt als sneeuw.... als onze tenen het water raken. Het water is inmiddels 6.6 graden dus de uitdaging wordt steeds groter. Als we het water ingaan, gaat dat met nogal wat termen gepaard en als een van ons (vrij vertaald) "God, man, Jesus" roept en er vervolgens half in paniek toevoegd dat dit niet in het blog terecht mag komen, je weet nooit wie er meeleest. Gezamelijk komen we tot de conclusie dat als we het anonimiseren en vertalen naar het Engels, niemand weet wie het gezegd heeft we erop kunnen hopen dat het Engels van de lezers vast zo slecht is dat ze toch niet weten wat er staat. Op een bepaald moment zegt Hans, "vier minuten zeker", en ja het was op de seconde af vier minuten, die heeft vast stiekem lopen tellen. Na zes minuten gaan we het water uit, handen en voeten worden namelijk wel erg koud, ditmaal is het Kim die vind dat we er nog wel even in kunnen blijven, aangezien niemand een telefoon bij zich heeft zeg ik "je kunt gerust nog even blijven hoor, je hoeft toch niet op tijd te zijn voor de selfie", ze gaat toch maar mee. Even later schuiven en glijden we weer door de straten van Vlissingen naar huis. Bij Hans en Kim voor de deur nemen we nog even een selfie en we gaan verder met onze eigen dagplanningen.