Paarse vrijdag

Negen december, paarse vrijdag. Het is koud, het is mistig, niets dat uitnodigt tot een fijne duik in de zee, hoewel als ik om vijf voor twaalf bij Hans en Kim voor de deur sta wordt de grijze dag opgeleukt door hun fantastische zwemjassen en Hans geheel in lijn met de dag in pimpelpaars. Onderweg naar het strand zeg ik dat ik niet kan wachten tot het moment dat we allemaal in onze zwemjas het strand oplopen, ieder z'n eigen kleur, om het maximaal aantal dagen af te dekken, blauwe maandag, roze zaterdag en rode weetikveeldag.
Op het strand zijn we het er alle drie over eens dat het een slecht idee was om te gaan zwemmen, met een buitenlucht van een kleine twee graden en een mist waardoor we de vloedlijn niet kunnen vinden. Hans zegt dat ik toch gemakkelijk een excuus had kunnen bedenken, we weten beiden dat het zo niet werkt, we moeten door.
We zetten onder protest van Kim onze tassen redelijk dicht bij het water, ze zegt "ik heb geen zin om na het zwemmen in mijn bikini naar huis te lopen" en ik stel haar gerust door te zeggen dat als er een vloedgolf komt, ze slechts in een natte jas naar huis moet.
Als we het water in lopen zijn Hans en ik er al snel door maar Kim heeft een zichtbare worsteling. Zoals altijd is het allemaal beter als je ondergedompeld bent dus we moedigen Kim aan door te gaan.
We dobberen wat rond en ontdekken dat we onze tassen niet eens kunnen zien, volgens Kim liggen ze al in het water.
Hans en Kim willen vijf minuten in het water blijven maar ik houd ze er zes minuten in, dan gaan we eruit en zoekt Hans op zijn gemakje zijn telefoon op voor de selfie.
Hans en Kim zijn natuurlijk snel klaar met die zwemjassen al presteert Kim het om last minute nog even een hempje aan te trekken als ze alles al aangeeft, gewoon door er in te stappen, het is een bijzondere techniek.

Later op de dag gaan Jean-Pierre en Esther ook nog even zwemmen en Jean-Pierre trakteert de Zwemburen op een mini blog die ik natuurlijk even moet meenemen hier:

Miniblog
Watertemperatuur 8,4 °C
Buitentemperatuur 1 °C
Gevoelstemperatuur-1 °C

Voor we te water gaan vraagt een man op het strand of we toch onze navigatie aan hebben staan. 
Afgaand tij, toeters in alle toonhoogten op de achtergrond of toch heel dichtbij? We hebben in ieder geval geen schip gezien. Zo’n 25 meter het water in gelopen en onze handdoeken op het strand zijn niet meer zichtbaar vanwege de mist.
In het trappenhuis komen we onze buurvrouw tegen. Ze reageert verrast “Zijn jullie wezen zwemmen!” en proest het uit van het lachen. 

Maar goed we zijn geweest, hebben het 7 minuten vol gehouden en het was toch weer heerlijk. 

Als je heel goed kijkt dan zie je ons ergens in de mist op de selfie

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen