Voegenzand

Maandag dertig januari, het is prachtig weer maar als Evert-Jan in de ochtend vraagt wie er rond half vijf mee gaat zwemmen ga ik naarstig op zoek naar excuses. De hele dag tijdens het werken hebben mijn hersenen op de achtergrond smoes na smoes bedacht, geëvalueerd en afgewezen, zo stond ik dus om kwart over vier met lege handen en geen enkele geldige of geldig klinkende reden om af te haken. Snel omkleden dan maar, als ik Wouter vraag of hij meegaat probeert hij zich er ook uit te kletsen maar hij is net zo min als ik staat om zonder gewetensnood af te melden, hij gaat mee en tien minuten later staan we samen bij Hans voor de deur.
Als we de Leeuwentrap op klimmen staat Evert-Jan ons bovenaan op te wachten. "Heb je het niet koud?" vraagt Hans "zo in een gewone jas maar Evert-Jan heeft het niet koud, helemaal gelukkig staat hij te shinen in zijn buitensloffen, een zeer waardige upgrade waar menig zwembuur jaloers op zal zijn, ik wel.
Wouter die de jas van Inge aan heeft moet toch ook nog even een statement maken, "heb jij geen gewone jas zoals wij".
Niet veel later lopen we over het zonnige strand naar de zee, in het begin zijn er een paar golven maar echt spannend gaat het niet worden. Als Hans vraagt of ik de watertemperatuur weet, antwoord ik "6.2 graden", "ah, je hebt gekeken", ik geef toe dat ik stiekem heb gekeken en dat ik er ook wel voor uit durf te komen nu Jean-Pierre er niet bij is, die heeft namelijk een soort van ban uitgesproken op het vooraf weten van de temperatuur.
Wouter gaat er na 3.5 minuten uit, Evert-Jan, Hans en ik na zes. Afsluiten met een selfie en dan op het gemakje aankleden, de zon schijnt dus geen haast.
Evert-Jan heeft naast zijn buitensloffen ook een mooi matje om op te staan tijdens het omkleden, hij hoopt dat hij zo geleidelijk voldoende zand mee naar huis sleept om de stoep thuis af te voegen.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen