Team Maud
Maandag negenentwintig mei, de tweede Pinksterdag is wat frisser dan de eerste. Om half elf treffen Esther, Hans, Inge, Janine (tussen de studie door), Jean-Pierre, Kim en ik elkaar op het strand. Jip die er vandaag ook weer bij is geniet met zijn boomerang als enige van de harde koude noorderwind.
Jean-Pierre en Hans hebben kennelijk haast want terwijl de helft zich nog aan het uitkleden is lopen ze al bijna het water in, "het is ook een sociale activiteit", roep ik ze na en daar blijken ze gevoelig voor te zijn, ze wachten. We Zijn er redelijk snel door want met de wind is het eigenlijk onder water beter dan erboven.
Janine en Kim besluiten een stuk te gaan zwemmen en als ze na een minuut of vijf terugkomen vraagt Kim "Harry, hoelang al" waarop Janine antwoord "dertien minuten", al die tijd gewoon naast de klok gezwommen.
Vlak voordat we eruit gaan gaat Hans nog even als een rots in de branding liggen, laag bij de grond heb je minder wind maar wel de zon.
Dan volgt de selfie, Hans pakt zijn telefoon en houdt hem dicht bij zijn gezicht, "sta je er goed op" vraag ik maar het was geen soloselfie, hij zag niets op zijn scherm vanwege de zon. Even later staan we allemaal op de foto, bijna nog verborgen achter de boomerang van Jip die hij snel even voor de camera schuift. Diezelfde boomerang die mij niet lang daarna bijna scalpeert, die harde noorderwind heeft toch wat invloed op de controle van de vliegroute.
We drinken thee en hebben drop terwijl we gezellig op het strand zitten te klagen over de koude wind. Inge reageert verbolgen als ik aan Kim wat gemberthee vraag, "is mijn thee niet lekker?". De spanning is te snijden en de volgende ronde drop gaat aan mijn neus voorbij, een ware relatiecrisis om een kopje thee.
Er komen twee dames van Team Maud vragen of hun actie willen steunen. Zwemmen Langs Walcheren doet mee als Team Maud met de elfstendetriathlon van Maarten van der Weijden en probeert op die manier zoveel mogelijk sponsorgeld voor kankeronderzoek binnen te halen. Ze vragen ons de actie te steunen en bekendheid te geven. Dus als je dit leest kijk even op:
Na een klein half uur houden we het voor gezien, Hans heeft geen haast want die heeft zijn thee nog niet op maar de rest wil wel uit de wind. Op de leeuwentrap aan de achterkant van de boulevard lopen we in de zon en uit de wind naar beneden, "volgende keer drinken we hier de thee" zegt Inge.
Reacties
Een reactie posten