K-Kwal

Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij snel en even later rennen we de golven in. Kim en ik doen Hans na door onze handen in vuisten krampachtig boven water te houden. Hij spaart ze natuurlijk omdat hij nog een hele berg instrumenten moet vasthouden vandaag. Een bijzondere combinatie vandaag, koud water, wind, regen en kwallen. Gelukkig zorgen de golven ervoor dat je jezelf niet echt met kwallen kunt bezig houden. Verderop hoor ik Marie-Louise het hebben over een kutkwal, ik weet niet precies welke soort dat is maar ga er ook maar niet te diep op in. Af en toe worden we overvallen door een veneinige golf en de stroming sleept ons een stuk mee, na een minuut of acht schat ik in dat we met de geplande dertien minuten net niet op het volgende paalhoofd terecht komen. Het is een feestje, veel mensen, veel golven, harde regen, wat wil je nog meer. Na de geplande dertien minuten gaan we eruit en we hebben inderdaad het paalhoofd niet geraakt. Tijd voor een scrub door het zand wat tegen ons aanwaait, zo zien we er weer helemaal top uit op de selfie. Tijdens het aankleden verteld Marie-Louise dat ze vorige week alleen is gegaan en dat maar niets vond. Inge legt op ironische wijze uit hoe de Zwemburenapp werkt, "je kunt daarin aangeven dat je wil gaan zwemmen en dan hopen dat anderen aansluiten", dat is anders dan achteraf vertellen dat je bent wezen zwemmen. Na het aankleden komt Inge met een rondje thee en drop, "er is genoeg en graag veel drinken anders moet ik het weer mee naar huis nemen". We volgen braaf.