Schattig en lief

Eén februari Bijna twee weken niet gezwommen, vandaag is het gelukkig weer zo ver. Gehinderd door werk, andere activiteiten en geveld door Corona en/of Griep kan ik er vandaag weer tegenaan. Om zes uur komt er weer een leuk clubje samen, Esther, Hans, Heleen, Inge, Janine, Jean-Pierre, Kim en ik lopen het strand op. We kunnen nog net genieten van een mooie ondergaande zon. Kim wacht geduldig tot de laatsten klaar zijn maar als Inge net iets voor mij klaar is met uitkleden loopt ze zonder enig overleg achter de rest aan richting het water, een verbijsterde Kim achterlatend. Als Kim er iets van zegt, is het antwoord "Harry doet er ook zo lang over" maar dat was niet het punt. De vrede blijft (nog even) bewaard en niet veel later liggen we met z'n allen in het water, onder toeziend ook van de GoPro van Hans.

De kou zorgt ervoor dat Inge heel heel hard gaat praten, dit komt haar op een reprimande van Janine en Jean-Pierre te staan, ze mag niet meer hard praten, Toos de hond van Jean-Pierre en Esther heeft er waarschijnlijk last van en die is gewoon thuis binnen. Gehoorzaam als Inge is stopt ze met praten, ze houdt dit ruim een halve minuut vol (ver naar boven afgerond) en dan is de rust weer verkeken.

Ook mij valt het tegen na een tijdje niet dippen en dus vraag ik aan Jean-Pierre wat de watertemperatuur is, vijf gradn is het antwoord en iemand anders voegt toe dus vijf minuten, als ik opmerk dat het eerder vier graden was wordt dat bevestigd en gretig reageer ik weer op die reactie dat we dan dus best vier minuten mogen aanhouden. Volgens Jean-Pierre geven resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst dus het blijft toch echt vijf. "Ik heb laatst ergens gelezen..." begint Janine, een sterk begin kennelijk want ze heeft meteen de aandacht van iedereen, "...dat als het vier graden is en je bent heel slank dan mag je er een halve minuut inblijven, en als als je heel dik bent, een soort walrus, twee minuten". Nu ben ik de afgelopen week door de griep drie kilo afgevallen en geneigd mezelf tot de eerste category te bestempelen dus krijg (of had eigenlijk al) een bijna onbedwingbare drang het water uit te rennen. Jean-Pierre haakt er net iets anders op in, hij zegt "dan is het best lullig als je tegen iemand zagt dat hij twee minuten in het water moet blijven". We houden het kennelijk toch op 1 minuut per graad. Jean-Pierre kijkt op zijn horloge, ik vraag "hoe lang", hij antwoord vier en een halve minuut, "kopje onder en eruit" roep ik en duik onder water en langzaam lopen we eruit, vijf minuten dus, behalve voor Hans en Kim want die maken nog heel schattig en lief een selfie tegen de rode lucht op de achtergrond. Niet veel later zijn we allen ongeveer tegelijk weer aangekleed en gaat ieder weer zijn weg. Wat heb ik dit gemist!