Mopper de mopper de mopper

Donderdag eenentwintig maart, Om half zes vraagt Inge of ik mee ga zwemmen, "nee echt geen zin in" is mijn antwoord. Ze verlaat mijn kantoor maar de teleurstelling ontgaat me niet, ik roep haar na "doe toch maar" en zo gebeurt het dat ik om vijf over zes op de fiets zit, met koude voeten want ik heb slippers aan en het is onder de tien graden. Vijf minuten later pikken we Hans op en Janine zien we bij de Leeuwentrap. Het weer is vergeleken met gisteren alle behalve lenteachtig, geen zon tijdens de duik. Het is laag water dus we moeten ook nog eens heel ver lopen om in het koude water te stappen. De zee is zo vlak als een spiegel dus Hans en ik rennen erin om ons de ellende van langzaam doorkomen te besparen. Eenmaal in het water valt de kou natuurlijk weer mee maar is er iets anders om over te mopperen, er drijft namelijk veel plastic in het water. Waarschijnlijk een combinatie van tij en windstilte, ik zou het niet weten maar het is wel vervelend en confronterend ook van wat er allemaal in de zee gegooid wordt. Wat natuurlijk voor het zichtbare plastic geldt, geldt ook voor onzichtbare vervuiling, dus vandaag ga ik niet kopje onder. Als ik na drie minuten het water uit wil gaan wordt ik teruggefloten, een poging na viereneenhalve minuut is ook kansloos, bij vijeneenhalf zegt Hans "maak er dan meteen zes van" en als we een minuut verder zijn zeg ik "dan toch maar zeven. Zeveneneenhalve minuut is het geworden onder het genot van mijn gemopper. Toch is er vandaag wel iets vreemds aan de hand, want ondanks de relatief hoge watertemperatuur van bijna tien graden komen we met blauwe handen en knieen het water uit. Komt dat dan door het plastic of van het mopperen. Volgens Janine wordt het in deze blog weer allemaal koek en ei, heerlijk gezwommen, prachtig weer, lekker water, flinke golven... Nou mooi niet, het was een hel maar elke minuut waard, volgende keer beter.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen