Warm strand

Zondag vierentwintig maart, de maartse buien zijn bijna achter de rug maar vandaag om elf uur pikken Amanda, Evert-Jan, Hans, Inge, Kasia, Kim en ik de voordelen van een stevige wind nog snel mee. Af en toe breekt de zon door en het is droog dus wat kan een winter zwemmer nog meer wensen.
De wind is heel koud dus de gang naar het water is wat vervelend maar de golven lonken.
Het is geen rustige, kalme zee vandaag want de windrichting geeft ons geen laffe golfjes uit Breskens maar af en toe een heuse tsunami.
Als kinderen zo blij duiken we erin, Hans vestigt het wereldrecord "aantal keer met èèn hand zwembroek optrekken tijdens een winter duik", hij heeft namelijk zijn andere hand nodig om de GoPro in bedwang te houden.
Dat doet hij goed want hij maakt vandaag een mooie selfie en een leuke snelfie (een groepselfie die zo snel genomen wordt dat niet iedereen op tijd kan poseren). Eigenlijk zijn het ook geen selfies maar groupies.
We spelen nog wat met de golven, of spelen de golven met ons? Na een minuut of zeven roep ik dat ik nog niet kopje onder ben geweest, waarom Kim antwoord "nog niet officieel inderdaad", we hebben namelijk al wel het nodige water over ons hoofd gekregen.
Het kopje onder wordt naadloos gevolgd door een brainfreeze, maar dat mag de pret niet drukken, zie het als een bevestiging van de aanwezigheid van hersenen.
Na achteneenhalve minuut staan we weer op het strand, wel op een ander plek dan waar we het water ingingen maar de weg terug vinden we wel.
De koude wind heeft geen vat meer op ons en ik zeg tegen Hans dat het strand warm aanvoelt aan mijn voeten, dat zegt waarschijnlijk meer over de staat van mijn voeten dan de temperatuur van het zand.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen