Dagelijks de zee in

Het is vrijdagmorgen achttien april, om tien uur verzamelen Esther, Evert-Jan, Inge, Kim en ik op de boulevard voor de geplande frisse duik, even lekker ontspannen in het (iets minder) koude water. We lopen richting de waterlijn in een zacht doorbrekend zonnetje. Het is laag water dus we parkeren onszelf op het harde zand. Evert-Jan en ik zijn in gesprek en ik heb dan ook niet in de gaten dat iedereen al in zwemkleding staat op het moment dat ik mijn schoenen uittrek. Aandachtig en geconcentreerd luister ik naar het commentaar dat aanhoudt tot het moment dat de hardste roepers (Inge en Kim) door hebben dat het aandachtige luisteren tot gevolg heeft dat het uitkleden helemaal tot stilstand is gekomen. Uiteindelijk kijkt het goed te komen en lopen we gezamelijk naar het water, of in ieder geval daar waar we water verwachten. Het strand ligt bezaaid met kwallen en dat geeft ons goede hoop dat er geen enkele meer aan het zwemmen is, de goede hoop blijkt valse hoop. Al meteen in het ondiepe...

Zondag dertien april, er is wat wind maar verder is het prachtig weer voor een duik. Zenuwachtig en vol van verwachting veschijnen Esther, Francine, Inge, Jean-Pierre, Kim, Marianne, Saskia en ik. Het is spannend vandaag want we weten (zoals altijd) niet wat er gaat komen. Het badstrand staat vol met vissers en om niet meteen aan de haak geslagen te worden kiezen we een plekje waar geen vissers staan. Inge en Marianne lopen voorop en zo dicht naar het opkomende water dat de rest van de groep stopt op een "veilige plek" en wacht tot ze het doorhebben. Het duurt even want Marianne staat al bijna in badpak als Inge omkijkt om te zien waar de rest blijft. Ze sluiten zich uiteindelijk bij ons aan. Discussie over de temperatuur, "ruim tien graden" zegt Jean-Pierre en ik ding daarop af met de redenering dat het opkomend water is en we dus te maken hebben met ijskoud Noordzee water dat er voor zorgt dat we er maar zes minuten in hoeven. Eenmaal in het water, met hier en daa...

Dinsdag acht april, het is een dag die eruit ziet als hartje zomer maar de wind maakt het net wat kouder, ondanks de wind toch geen weer voor een teletubbiezwemjas, gewoon zonder jas is zelfs aan te bevelen. Voor de zekerheid hebben Inge en ik toch maar in jas meegenomen voor de terugweg. Rond kwart voor zes pikken we Kim op en op de Leeuwentrap treffen we Francine. Het is een klein clubje maar geen vrees, in het water zijn we omringd door kwallen, van klein tot iets groter maar nog geen formaat om het warm van te krijgen, dat kan trouwens ook niet want ondanks de recordmaand maart is het water nog net geen tien graden. Kim heeft slippers meegenomen en heeft vandaag als enige slippers aan als we naar het water lopen, dat is weleens precies andersom geweest, stilletjes schiet ze haar slippers nog geen tien meter van onze kleren vandaan uit, zo heeft het al helemaal geen toegevoegde waarde meer. We zijn er redelijk snel door al heeft Inge er zichtbaar moeite mee en mag ze van geluk sprek...