Driedaagse duik - gastblog door Annebel

 'Mam, ik kom donderdag naar huis en neem ook mijn badpak mee. Misschien ga ik wel mee zwemmen… Zeg het nog maar niet tegen papa, want ik weet het nog niet zeker.’ Dit zei ik woensdag tegen mijn moeder. Uiteraard heeft mijn moeder het direct aan mijn vader verteld en aangezien mijn vader gezegend is met een bijzondere overtuigingskracht, ging ik op 28 januari, mijn 22e verjaardag, toch maar mee naar het strand voor een verjaardagsduik om 9:00. In van mijn moeder geleende kleren en schoenen (die hakken waar ik mee naar Vlissingen was gekomen, waren misschien toch niet zo handig in het zand) fietste ik met de groep mee naar de zee. Eenmaal op het strand vroeg ik me oprecht af waarom ik dit ook alweer deed en waarom iedereen zegt dat het verslavend is?? Het water, en dan vooral de temperatuur daarvan, deed direct pijn aan mijn voeten, een soort stekend, tintelend gevoel. Ik vond het gek genoeg wel minder moeilijk om helemaal in het water te gaan dan in de zomer (ik ben zo iemand die een halfuur lang probeert te wennen aan het water en dan uiteindelijk door anderen nat gespetterd wordt omdat ze mijn getreuzel te lang vinden duren). Ik heb het 1,5 minuut volgehouden in het water, dankzij de goede tips van de zwemburen. Ik had verwacht dat ik het heel koud zou krijgen bij het afdrogen, maar de kou kwam pas toen ik mijn kleren aan had. Gelukkig was er thee. De volgende ochtend ging ik toch maar weer mee, en kwam zelfs mijn vriend mee. Die liep mee tot zijn zwembroek nat was en hield het toen voor gezien. Ik hield het zaterdag ook maar heel kort vol, omdat het heel erg waaide en er daardoor veel golven waren. Vanochtend daarentegen vond ik de golven fantastisch. Het water ging tekeer, maar het waaide minder hard, wat het voor mij toch een stuk aangenamer maakte. Ik hield het wel 3,5 minuut vol! Pas toen mijn hoofd ook pijn ging doen door het koude water dat er tegenaan spatte, wilde ik uit het water. Nu ik dit schrijf in de trein terug naar Leiden, begrijp ik wel dat het verslavend werkt. Ik ben immers 3 dagen achter elkaar mee het water in geweest en kijk nu al uit naar de volgende keer dat ik in Zeeland ben en weer mee kan!