Autozwemmen

Vrijdag vijfentwintig februari, het is iets na half negen als Kim komt aanrijden met de auto. Wat een luxe! We parkeren onderaan de Leeuwentrap (sommige dingen zullen altijd hetzelfde zijn) en lopen naar het strand. Achter het windscherm van Pier 7 trekken we onze kleren uit en rennen over het alweer veranderde strand. Als we vlak bij het water zijn zakken we tot onze knieën weg in het mulle zand.
De zee is wild en de stroming bizar sterk. Zwemmen kun je het vandaag niet noemen want we zijn bijna continu bezig tegen de stroming in te lopen. We lopen naar het einde van het paalhoofd waar Kim zich vasthoudt aan een boven het water uit stekende paal. Dat blijkt niet echt praktisch want rond de paal vormt zich een kuil en hoewel Kim nu mooi op haar plaats blijft heeft ze moeite haar hoofd boven water te houden, ze besluit zich aan de stroming over te geven.
Na acht minuten heen en weer geslingerd te worden door golven en stroming besluiten we eruit te gaan. We zijn ver van de plaats waar het water ingingen verwijderd dus zakken niet tot onze knieën in het zand.
Aankleden is nu beperkt tot zwemponcho en slippers aantrekken, helaas voor Kim is ze haar slippers vergeten en dus toch moet klungelen met sokken en schoenen. Uiteindelijk besluit ze ook haar jas aan te trekken en in de auto moeten we keihard lachen om de hele setup waarin we ons nu bevinden afgemaakt met Kim haar vingerloze handschoenen.
Maar relaxed dat het is om met de auto te gaan zwemmen!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen