De verdwaalde pinguïn

Vandaag, vijf februari zwemmen we in de ochtendzon. Het is 5.7 graden dus het water is met 6.2 graden net iets warmer. We zijn met vier personen (Hans, Simone, Wouter en ik) op een leeg strand.

Als we een poosje in het water zijn zien we een vogel zwemmen op enkele meters afstand. Het kan gebrek aan kennis zijn of afname van het waarnemingsvermogen maar we besluiten dat het een verdwaalde pinguïn is. Na een poosje duikt de pinguïn onder we maken grappen dat we gepikt worden. Wouter die het dichtst bij de pinguïn zwom kijkt ineens heel ongerust, waarschijnlijk bang om vogelgriep op te lopen midden in een Coronapandemie. De pinguïn komt niet meer boven en is vast naar huis aan het zwemmen. Als Wouter later een veertje uit het water vist concluderen we dat de pinguïn een onaangename ontmoeting heeft gehad met de onlangs van de weg geredde zeehond 

Vandaag is het opvallend koud aan handen en voeten.

Na het aankleden drinken we de thee in de zon bij het windscherm van Pier 7. Zo ontdekken we dat op het strand zitten na een duik in zee begin februari echt koud is. Op naar huis!