Ligtafels

Het is zaterdag (al denkt Hans dat het zondag is) negentien februari, the day after. Onderweg naar het strand doe ik een soort reuzenslalom op het fietspad om afgewaaide takken te ontwijken. Thuis is de stormschade gelukkig beperkt gebleven tot een scheefgezakte dakpan. Niet bijzonders want sinds we hier wonen is die dakpan eigenlijk een soort windmeter, na windkracht acht ligt hij scheef.
Vandaag zwemmen we met een uitgedund clubje, Hans, Kim en ik. Loes en Jip spelen op het strand, ze verzinnen vanalles en vermaken zich goed. Hans en Kim gaan wel meer dan twee keer de gebruikelijke hoeveelheid zand mee naar huis nemen nu Loes en Pip langzaam in zandzakken aan het veranderen zijn.
Toen we om één uur het strand op liepen, troffen we het iets anders aan dan dat we het gisteren achtergelaten hadden. Je kunt nu op bepaalde plaatsen zo vanaf de boulevard het strand op lopen zonder de trap te gebruiken, ook Pier 7 is het zeezicht wel een beetje ontnomen. De tafels die buiten het windscherm staand zijn veranderd in ligtafels want het blad steekt nog slechts tien centimeter boven het zand uit.
Het waait nog stevig dus we zoeken beschutting aan de zijkant van Pier 7 waar we mooi tussen het windscherm en een enorme opgewaaide zandberg volledig uit de wind staan.
Het water is weer een feestje, om de zoveel golven komen er een aantal flinke golven en we genieten weer met volle teugen. De zon verdwijnt ondertussen helaas achter de wolken en we zien in de verte hoe het strand bij Groede mooi in het zonnetje licht. Helaas is dat te ver zwemmen.
Als we na het aankleden en thee drinken weer naar huis gaan moeten we Jip en Loes bovenaan de Leeuwentrap goed vasthouden vanwege de wind. Loes vind het spannend maar Jip wil terug naar boven om nog een keer half weggeblazen te worden.
Onderweg op de fiets wens ik Hans en Kim een prettige zondag en fiets door naar huis om in een warm huis de resterende enchiladas van gisteren op te eten. Wat een feest!

Reacties

  1. Unknown20 februari 2022 om 02:48

    Wat leuk al die verhalen, zit in de familie, wel goed bewaren voor het nageslacht

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen