Stoelverwarming

Donderdag vierentwintig februari, na een race vanuit Maarssen en een tussenstop in Alblasserdam ben ik net op tijd om de zwemdate van half zeven te halen. Met Hans en Kim fiets ik naar de Leeuwentrap, waar we Evert-Jan niet aantreffen en niet zeker weten of hij komt. We besluiten naar het strand te gaan, aan onze fietsen is sowieso te zien dat we er zijn. Bij Pier 7 komt Evert-Jan tevoorschijn in zijn badponcho met laarzen eronder, hij zegt nog een sigaar nodig te hebben om zijn Ma Flodder look compleet te maken. Evert-Jan is met de auto en kan dus achteraf in het warme comfort van zijn auto naar huis en hoeft niet te klungelen op het strand.
We kleden ons uit (al betekent dat soms niet meer dan badponcho en laarzen uit) en lopen naar de zee, het strand is helemaal veranderd als gevolg van het "egaliseren", het resultaat is diepe sporen en een soort aspergebed landschap met een pad in het midden waar we dankbaar gebruik van maken.
Bij de zee zaken we behoorlijk diep in het zachte zand maar iets verder in het water is de bodem weer normaal. De zee is redelijk wild dus we genieten in de schemer van de golven. Om de een of andere reden koelen onze handen en voeten af alsof we in een ijsbar liggen. Het zeewater is zeven graden dus dat kan het niet zijn en een luchttemperatuur van een kleine 6 graden ook niet volgens mij.
Als we na acht minuten uit het water lopen voelt het strand ook koud aan, dit is misschien de reden, het losse koude natte zand.
We willen snel aankleden maar van Hans moeten we eerst poseren, we doen dit met matige tegenzin maar zijn achteraf toch weer blij dat er beelden zijn.
Terwijl Hans, Kim en ik aankleden staat Evert-Jan ongeduldig te wachten en bedenkt zich hardop dat hij vergeten is zijn stoelverwarming aan te zetten, Hans hoopt hardop dat zijn accu leeg is en gezamenlijk bedanken we hem voor de niet aangeboden lift. Evert-Jan zegt ons met plezier naar huis te willen brengen. We vragen maar niet hoeveel fietsen er achterin kunnen 
Onderweg naar de Leeuwentrap worden we weer bijna omver geblazen, het blijft maar stormen in Vlissingen.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen