Conflictmeiden

Op zaterdag negen april is de zon weer nadrukkelijk aanwezig, als Céline, Hans, Kim en ik om half één het strand oplopen. Hans kiest voor de plek bij de knuffelmuur en we wachten op goedkeuring van Kim, die vindt dat het hier te hard waait en wil liever achter het scherm van Pier 7 staan, dat wil zeggen aan de strandkant. Als we daar aankomen wachten Hans en ik wederom geduldig op de goedkeuring, Céline en Kim vinden dit een prima plek, dus we strijken neer. Uiteraard waren we ook akkoord gegaan als er een andere plek zou worden aangewezen, ik zeg "alles in het kader van het conflict mijden" waarop Hans antwoord "met de conflictmeiden". De titel van het blog is gezet.
Het was een goede plek voor het omkleden, buiten het feit dat de wind er even hard waaide en de zon eerst door glas moet dus al veel warmte kwijt is voordat het je lijf raakt en het een kleine kilometer lopen van de waterlijn is. Het is ook wel een soort etalage want Céline merkt op dat er een man op het terras bijna een nekhernia oploopt om het uitkleden goed te kunnen zien. Misschien toch een tegenvaller dat er ook badkleding onder de kleren zat.
Als we minuten later bij het water aankomen, geteisterd door de toch nog best frisse wind, vindt Céline dat de tijd loopt als haar teen het water raakt. Kim heeft inmiddels al weer kramp in haar middelteen en ik vind het ook maar fris. Ondertussen ligt Hans al in het water, zonder zeuren en klagen.
We zijn er van overtuigd dat het water vandaag drie graden kouder is dan eerder deze week maar in werkelijkheid is dat maximaal twee tiende graad. Het zal de gevoelstemperatuur wel zijn.
Na ruim acht minuten lopen over het relatief warme zand met de zon in de rug terug. De man op het terras nipt vol goede moed van zijn biertje in afwachting van het volgende tafereel, die natte kleding zal immers uit moeten. Ook hier een teleurstelling, een vernuftig systeem van badponchos en handdoeken zorgt ervoor dat er niets te zien valt.
Koud en voldaan verlaten we het strand en nemen ons stellig voor morgen weer een duik te nemen.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen