Kwallenheld

Maandag vijfentwintig april, Hans, Kim en ik lopen de boulevard op en Marie-Louise staat op de trap te wachten, we zijn compleet, het weer is toch net wat anders dan voorgaande dagen en de wind echt fris. We kleden ons om bij de knuffelmuur die vandaag niet echt knuffelwaardig is. Het is laag water en als we naar de zee lopen zien we her en der kwallen op het strand liggen.
Als we het water ingaan, zien we hier en daar wat water tussen de kwallen doorstromen. Hans zijn theorie over laag water lijkt bevestigd te worden. We proberen ons tussen de kwallen door te manoeuvreren in de hoop dat er in wat dieper water minder zitten, dat laatste klopt maar het zijn er nog steeds heel veel.
Hans houdt het al snel voor gezien een gaat naar de kant, Marie-Louise probeert het nog even tot ze onder luid gegil ook met bokkesprongen naar minder diep water gaat, ik ben er tot op heden goed in geslaagd de kwallen te ontwijken tot ik bovenop een kwal stap, ook dit gaat niet zonder ongecontroleerde bewegingen of geluid. Kim is de kwallenheld, beheerst scant ze haar omgeving en blijft tot haar middel in het water wachtende op het moment dat er voldoende ruimte tussen de kwallen is om kopje onder te gaan en zonder kwal op je hoofd boven te komen.
Zelf zak ik even tot mijn nek in het water en geef me gewonnen, vandaag geen tien minuten, geen zwemslagen en niet kopje onder.
Verslagen lopen we langs de vloedlijn terwijl de kwallenheld kopje onder gaat.
De meeste afkoeling zal voor Hans, Marie-Louise en mij vandaag van de koude stranddouche en de zeewind komen.
We drogen ons af, kleden ons aan en gaan weer op huis aan. Morgen toch mikken op hoog water.
Thuis kijk ik nog even op de kwallen radar, iets wat je eigenlijk voor vertrek zou moeten doen, niet dat het iets had uitgemaakt want alle seinen stonden op groen. Kennelijk hebben ze vandaag de kwallen met gesloten ogen geteld, of bij hoog water.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen