Niet de duik maar het verblijf

Koningsdag is weer voorbij, kroontjes af, oranje kleren in de was en klaar voor de postkoningsdagduik. Het is 28 april, Jip en Loes dragen nog sporen van de koningsdag op hun gezicht, vlagen en vaandels. Vandaag hebben we om één uur afgesproken, Céline, Hans, Kim, Marie-Louise en ik. Jip en Loes zwemmen ook mee. Het is hoog water en ik moet toegeven, want driemaal is scheepsrecht, de hoogwatertheorie van Hans lijkt toch echt te kloppen, weer geen kwallen vandaag! In het water is het lekker, bijna geen golven, niet te koud. Terwijl we ronddobberen voert Marie-Louise het woord, ze lult als brugman, dat is een goeie voor de politiek. Na een poosje komen er twee bekenden van Marie-Louise het water inrennen Corry en Marcellina. Even denken we een Céline en een Celina in het watter te hebben maar het is toch net iets anders. De dames kwamen het water inrennen om ons eens even te laten zien dat het ook snel kan, ze vonden ons er namelijk wel heel voorzichtig inlopen. Ze moeten echter al snel toegeven dat het water inrennen niet het grootste probleem is want de grootste uitdaging blijkt het verblijf in het water te zijn. Als snel keren ze terug naar de kant om hun plaatsje bij de warme knuffelmuur weer in te nemen. Wij houden het nog even vol en lopen na tien minuten richting onze kleren. De selfie, de douche, afdrogen en aankleden. Marie-Louise heeft geen haast en besluit nog even van het strandweer te genieten. Even later zitten we weer op de fiets en begint voor mij deel twee van de werkdag.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen