Soloduik

Zaterdag twee april, als ik rond negen uur in de groep vraag of er nog iemand haar zwemmen blijft het aardig stil, een paar kunnen echt niet vandaag of weten nog niet hoe laat maar geen concrete afspraken. Ik besluit rond elf uur een soloduik te doen onder toeziend oog van Inge.
Het is redelijk zonnig maar koud, zo'n vijf tot zes graden met flink wat wind.
Het strand is nagenoeg leeg, niet alleen de Zwemburen hebben andere activiteiten vandaag. Ik stap de zee in die vandaag zo glad als een spiegel is, geen golf te bekennen, wel een flinke stroming van het opkomende tij.
Vandaag heb ik in het water mijn eerste aanvaring met een kwal dit jaar. Hoewel ik vrijwel ongevoelig ben voor kwallen steken moet ik er niets van hebben. Ook deze gaat zonder gevolgschade langs mijn been.
Toch best saai zo'n soloduik dus ik ga maar een beetje zwemmen tegen de stroming in, dan blijf ik mooi op dezelfde plaats. Na zo'n acht minuten hou ik het voor gezien, even kopje onder en eruit.
Tijdens het aankleden zie ik dat mijn knie helemaal blauw is. Vorige week heb ik mijn knie gestoten en hoewel ik nooit zichtbare blauwe plekken komen ze kennelijk in de kouw tevoorschijn.
Op de fiets is het buffelen, blote handen en voeten, tegen de gure wind in maar ik red het tot thuis waar alles weer langzaam op temperatuur komt.

Reacties

  1. Unknown2 april 2022 om 23:35

    Leuk om te lezen en vooral dapper van jullie allemaal! Laat het nog even bij lezen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen