Bijna zomer

Vandaag is het veertien juni, de zomer is bijna begonnen, het is al een paar dagen mooi weer en ik heb al een week niet gezwommen. Het is stil in de Zwemburen app dus ik gooi het eens in de groep. Hans reageert als eerste, het is weekend voor hem dus hij is op het strand, Evert-Jan sluit ook aan en als ik om kwart over vijf het strand op loop zie ik ook Céline en een berg kinderen. Ze hebben eerder al gezwommen dus alleen Hans duikt mee met Evert-Jan en mij.

Het water is lekker, het weer is prima, geen kwal te bekennen dus de meeste seinen voor een leuke ontspannen duik staan op groen.

Als we een poosje ronddobberen komt er een man op ons af die in het Nederlands goedemiddag zegt met als toevoeging dat het water erg koud is, als we antwoorden dat het best meevalt zegt hij in het Engels dat hij in Syrië toch wel wat warmer water gewend is. Hans legt uit dat we in januari ook zwommen en dat het toen maar vijf graden was en het nu voor ons eigenlijk gewoon warm is. De man kan zich nu niet meer laten kennen en gaat een stukje zwemmen alsof het de Middellandse zee is, wie weet binnenkort een nieuwe Zwembuur.

Na een poos gaan we het water uit, de tijd totaal vergeten. Even douchen, zelfs die is warm en aankleden maar weer. Ons hele groepje gaat naar huis maar er blijven genoeg badgasten op het strand achter, het is tenslotte bijna zomer. Bij het verlaten van het strand komen we Ans tegen, ze had ons gespot maar geen zwemspullen bij zich dus heeft (waarschijnlijk met spijt) moeten toekijken, ze gaat straks vast nog wel een duik nemen.