Nog niet koud genoeg

Dinsdag zevenentwintig september, Hans en ik spreken af om kwart voor acht. Het was vandaag een mooie dag maar de temperatuur is gezakt naar dertien graden en het regent als ik op de fiets stap. Ik fiets in mijn zwembroek, T-shirt met fleecevest en flipflops naar Hans. Ik ben wat vroeg dus Hans staat nog niet klaar. Ik bel aan en stap als de deur open gaat snel.naar binnen om nog niet helemaal doorweekt te geraken. Hans loopt achterom met zijn fiets en ik maak een praatj met Kim. Ik zeg dat ze maar weer eens mee moet gaan zwemmen, Kim vindt het nog niet koud genoeg dus wacht nog even. Een minuut later fietsen Hans en ik door de koude regen, ik herhaal tegen Hans "nog niet koud genoeg". Aan zijn reactie merk ik dat we daar beiden anders over denken op dit moment.
Op het strand zien we net drie zwemmers uit het water komen, in pak dus we kunnen niet vragen of het echt koud is. Als we het water instappen voelen we dat het wel aangenamer is dan de buitenlucht. We dobberen wat rond in de schemering met aan de ene kant de lichtjes van de boulevard en aan de andere kant de donkere zee met hier en daar een lichtje, wat schemerlicht en de verlichting in Zeeuws Vlaanderen. Bepaald geen straf om dit te doen.
Ik zeg tegen Hans dat ik morgen naar de kapper ga en als ze vragen hoe ik het geknipt wil hebben dan zeg ik "zoals Hans". Volgens Hans is het misschien goed om er dan bij te zeggen dat ik fan ben van Woodworks.
Na een poosje merken we dat het koude water wel begint te raken, merkbaar aan afkoelende oksels.
We houden het na tien minuten voor gezien, duikje, teruglopen, selfie en dan de zwemponcho's aan. We besluiten daarin naar huis te fietsen, dat scheelt een hoop gedoe.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen