Zonnige regendag

Zondag vijfentwintig september, rond een uur of tien gooi ik in de groep dat ik om elf uur ga zwemmen. Meteen gevolgd door reacties en al snel hebben we een gezellig clubje bij elkaar.
Om elf uur staan Alle, Annemie, Evert-Jan, Hans, Lars en ik op de boulevard, klaar om het strand op te lopen. Als we de trap aflopen zien we een tafel met thermoskannen staan, we gaan er meteen vanuit dat het voor ons is maar besluiten er nog niet meteen gebruik van de maken.
Het is een zonnige regendag, mooi zonnig weer met tussendoor buien, nu is het droog en zonnig.
Al snel dobberen we in het water, even verderop zien we in het water een grote groep die in tegenstelling tot ons niet dobbert maar zwemt. Het is de zwemgroep Zwemmen Langs Walcheren en met pijn in ons hart moeten we toegeven dat de koffie en thee waarschijnlijk van hen is.
Na een poosje komt Daniëlle aangezwommen voor een praatje, ik zeg haar dat de koffie en thee op is, dat maakt haar niets uit als we maar koekjes hebben achtergelaten.
We dobberen nog wat voort, ik ga even richting de kant en maak een praatje met Jean-Pierre die met hond Toos terugkomt van zijn loopsessie, het lijkt wel een sociaal treffen. In het water is het gezellig, leuk dat we weer met een wat grotere groep zijn. De tijd vliegt en voor we het weten liggen we er een kwartier in, met de watertemperatuur van 17.7 graden is dat ook gemakkelijk vol te houden.
De gesprekken gaan over van alles maar de energierekening vormt toch wel een rode draad.
Als we het water uitlopen baden we in de warme zon, oververhit zullen we niet geraken maar prettig is het wel. Als we bij onze spullen aankomen blijkt de fietssleutel van Annemie los in het zand te liggen, we concluderen dat die daar ligt om te markeren waar onze spullen zijn.
Hans maakt een selfie of eigenlijk meer een groepsie en vraagt wat er op de achtergrond moet, ik zeg "doe ons maar".
We kleden ons aan en kuieren terug naar de boulevard, waar ieder zijn eigen richting in vertrekt om voldaan door het zwemmen aan de tweede helft van de zondag te beginnen.

Reacties

  1. Hans21 oktober 2022 om 14:17

    Het wordt een leuke winter, dat weet ik nu al en kijk er naar uit!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen