Een Golf is geen Defender

Maandag vierentwintig oktober, als Inge en ik vanuit Den Haag naar huis rijden pakken we de kans om onderweg een duik te nemen met beide handen en een beetje terughoudendheid aan. Het is regenachtig weer dus we zoeken een moment tussen de buien door, de eerste poging is bij de Brouwersdam waar het zo'n beetje begint te regenen als we net stilstaan, tweede optie Neeltje Jans, ook te slecht. Derde optie langs de dijk bij Westkapelle, flinke golven maar we laten ons niet stoppen.
We kleden ons om bij de auto en lopen de dijk af het korte strand op, snel over de schelpen om vervolgens alle kanten heen geslingerd te worden door de golven en weggevoerd (gelukkig parallel aan de vloedlijn) door de stroming.
Inge heeft haar haar in een staartje gedaan om het droog te houden, dit blijkt al binnen tien seconden een onbereikbaar ideaal te zijn.
Na zeven minuten kiest Inge voor vaste grond onder haar voeten en gaat het water uit, ik hou het nog een paar minuten vol en volg het voorbeeld drie minuten later.
Dan het omkleden, de auto is een puinhoop dus we zoeken onze spullen bij elkaar, gehinderd door de harde wind. Een minuut of tien later zijn we klaar en rijden we weg, eerst over de stenen maar we moeten nog een stukje door het natte zand wat op de heenweg al een spannend effect gaf, even snelheid maken en dan glibberen we door het mulle natte zand naar de vertrouwde harde weg. Een Golf is toch net wat anders dan een Defender.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen