Motoren en viervoeters

Als Inge en ik op zondag zestien oktober naar het badstrand fietsen, horen we onderweg het ronken van motoren. Bijna bij de leeuwentrap aangekomen beseffen we ineens dat het dit weekend strandcross is. Aangezien we geen zin hebben om te zwemmen terwijl er op het strand een bende ronkende crossmotoren rondscheuren besluiten we bij de tennisbaan het strand op te gaan.
Even later liggen we in het water, ik iets eerder dan Inge die nog wat meer tijd nodig heeft om de moed te hebben door te komen.
Tijdens het dobberen, komt er een stel met drie grote honden aanlopen, de vrouw van het stel gaat zwemmen en de man blijft op het strand. Als de vrouw het water in loopt wordt ze gevolgd door de drie honden waarvan er twee al snel concluderen geen zwemmer te zijn en terug naar de man rennen. De derde hond gaat fanatiek achter de vrouw aan en zwemt in het diepere water op z'n hondjes (hoe kan het ook anders) naar haar toe. Hier begint het probleem want, stel je eens voor hoe een hond zwemt en wat voor nagels honden hebben. Als de hond dicht bij de vrouw komt slaat de paniek toe want de vrouw moet steeds de poten van de hond ontwijken en roept naar haar partner dat hij de hond terug moet roepen. De partner hoort het kennelijk niet en staat vrolijk te fotograferen en te filmen hoe zijn vrouw/vriendin vriendschappelijk belaagd wordt door hun trouwe viervoeter.
De vrouw beweegt zich uiteindelijk met de hond in haar kielzog terug naar de kant maar is er zo te zien niet helemaal zonder "kleerscheuren" vanaf gekomen.
Ondertussen zitten onze tien minuten er ook op dus we gaan er ook uit. Selfie, afdrogen, aankleden en weer naar huis.
Vandaag hebben we geleerd dat je een jonge enthousiaste hond eerst dikke sokken aan moet trekken voordat je er mee gaat zwemmen.
Morgen weer een duik!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen