Zeilboot aan de horizon

Woensdag negentien oktober, Inge en ik hmgaan met z'n tweeën zwemmen vandaag. Hans en Evert-Jan zijn eerder op de dag al geweest. Het is zes uur als we het strand oplopen, een andere plek dan anders, achter de eerste opgang noemt de Vlissinger het. Dit is dichter bij huis al compenseert het lage water de afstand in negatieve zin.
Er staat veel wind maar golven zijn er niet. Het water voelt aardig koud aan maar is nog steeds 15.2 graden. Vandaag went het voor mij maar langzaam en pas na een minuut of vijf is de kou een beetje weg.
Vandaag geen gesprekken over zonnepanelen, kleien of pottenbakken dus Inge vraagt zich hardop af waar deze blog zich op gaat richten. Geen nood, er dient zich altijd wel iets aan.
En ja hoor als we na ruim tien minuten dobberen bij laagstaande zon het water verlaten trekken we onze nieuwe zwemponcho's aan. Daar hebben we een onderwerp te pakken. Inge is aangenaam verrast met het ruime comfort dat zo'n ding bied bij het aankleden, ik wat teleurgesteld in het lichte gewicht waardoor hij in de wind nagenoeg onhandelbaar is. Het zal wel wennen zijn. We maken een selfie en als ik net mijn telefoon weer opgeborgen heb zegt Inge dat ik snel een foto van de ondergaande zon moet maken. Het zit wel goed, eerst aankleden, die zon gaat niet weg, of is dat nou juist het hele concept van de ondergaande zon 
Als ik aangekleed ben schiet ik snel een foto met een zeilboot aan de horizon.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen