Foto met zon

Zaterdag vierentwintig december, Esther, Jean-Pierre, Kim en ik spreken om één uur af.
Als ik om tien voor één wil vertrekken gaat het helemaal mis, eerst mijn fietssleutel kwijt, zoeken, tijd tikt, gevonden. Blij spring ik op mijn fiets en realiseer me in de sprong dat ik een Teletubbiejas aan heb dus blijf halverwege de vlucht achter mijn zadel haken waardoor ik bijna bij de buren in de tuin beland. Als ik opnieuw opstap en het fietspad opfiets zie ik een vrouw aan de overkant bijna van haar fiets vallen vanwege het schouwspel waar ik de directe omgeving op trakteer. Dan kijk ik in mijn tas die voorop in mijn fietskar staat, leeg! Ik draai me om want zonder handdoek wordt het wel erg karig, gelukkig was ik ook vergeten de deur op slot te doen dus ik stap zo weer binnen.
Kim die zou fietsen, nee lopen, nee toch fietsen (verwarring want de kinderen gaan mee maar de uiteindelijke conclusie is dat die ook gewoon fietsen) komt alleen naar buiten, de kinderen gaan toch niet mee. Op de boulevard zien we dat Evert-Jan als een ware surprise act ook aangesloten is, hoewel, hij valt wat uit de toon, gewoon in burger naast vier Teletubbies.
Niet veel later stappen we het water in, Jean-Pierre voorop en is er al snel door, op de voet gevolgd door Evert-Jan die met zijn eerste duik de halve Schelde inademt of opdrinkt, we weten nog steeds niet wat er precies gebeurde maar het heeft de zes minuten dat we in het water waren wel een berg onheilspellende geluiden opgeleverd. "Weer tien jaar van je leven" merkt Kim droog op.
Eenmaal op het droge zeg ik dat we de selfie wel na het aankleden doen want ik heb geen zin mijn telefoon op te duiken, ondertussen staat Evert-Jan al met zijn telefoon in de aanslag. "Willen jullie met of zonder zon?", Ik antwoord "Zonder kan wel maar het duurt nog even voordat hij onder gaat". Het wordt een foto met zon.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen