Korte dompeltijd

Dinsdag zes december, nadat Lars foto's stuurde van nep-zwemburen voor de kust van Britannia konden we natuurlijk niet achterblijven. Om vijf voor zes fietsen Hans, Inge en ik naar de Leeuwentrap, als we deze beklommen hebben zien we op de boulevard iemand staan wachten, als we dichterbij komen blijkt het Lars te zijn die tijdens zijn werk bijna een schip aan de grond heeft laten lopen om een paar zwemmers, waarvan hij dacht dat het Zwemburen waren, scherp op de foto te krijgen. Het bleken de buren van de Zwemburen te zijn.

De buitentemperatuur is met 7,8 graden iets aangenamer dan afgelopen weekend en het water, ach die 8,7 graden dat overleven we ook wel, hoewel Lars bij het onderdompelen iets anders doet vermoeden, hij trekt al snel bij.

Lars is vooral onder de indruk hoe rustig wij kunnen blijven ademen, waarop Inge antwoord dat we daar ook wel heel erg ons best op doen, het gaat niet vanzelf.

Zoals gewoonlijk wordt het al snel "aangenaam" maar er is vandaag een andere dreiging dan de kou, er lijkt namelijk een flinke regenbui aan te komen. Na vijf minuten begint het dan ook echt te regenen, nog niet hard maar het lijkt een voorbode van erger. Niet veel later besluiten we er maar uit te gaan om te voorkomen dat we ons straks in de stromende regen staan af te drogen.

Als we eenmaal aangekleed zijn, althans Hans, Inge en Lars, ik ben vandaag niet zo snel, is het weer droog. Hadden we dan toch maar de tien minuten volgemaakt dan hadden we zonder regen en zwaar onderkoeld onszelf kunnen afdrogen en aankleden.

We merken wel een heel groot verschil als gevolg van de kortere dompeltijd, niemand heeft het nog echt koud als we aangekleed zijn, met uitzondering van de vingertoppen dan.