Op naar het kerstdiner!

Vandaag, elf december, duiken we in groepjes, in de ochtend om kwart over elf, trappen Anita, Ans, Hans, Kim en Remona af, daar is zelfs onweerlegbaar bewijs van want tijdens de duik kwam Jean-Pierre voorbij rennen met Toos en die heeft de eerste groep Zwemburen op de foto gezet toen ze in het water lagen. 's Middags volgen Amanda, Kasia en Marvin, die het water van 7,8 graden om half twee trotseren. Jammer dat Jean-Pierre hier dan geen foto van gemaakt heeft maar gelukkig was er wel een hele vrolijke selfie als indirect bewijs. Later op de middag, gaat de laatste groep Zwemburen te water. Om half vier, wanneer het kwik nog niet boven de één graden is gekomen treffen Esther, Inge, Jean-Pierre, Simone en ik elkaar.
Toch geen slechte score, dertien Zwemburen die vandaag rond dobberen.
De kou in combinatie met de matige wind is niet echt goed te combineren met in badkleding over het strand lopen, plots zie ik toch een sterk pluspunt van een boerkini.
Het water is koud maar toch beter dan in de wind lopen. In het water valt iedereen stil, een paar minuten is er geen echt gesprek maar dan gaat het plots over het vervoer van Simone. Op het strand gaf ze al aan met de auto van haar schoonmoeder te zijn, die moet ze terugbrengen en daarna wandelt ze waarschijnlijk naar huis. Al snel grapt er iemand voor dat ze dan een auto vol zand aflevert, ik stel voor dat ze gewoon in badpak naar haar schoonmoeder rijdt en Inge vult aan, kun je daar meteen douchen. Wel even vermelden dat de auto mogelijk wat vochtig en zanderig is.
Na zes minuten gaan we eruit want Inge heeft nog iets voor ons in petto. We zijn vandaag proefkonijn voor de Glühport die ze als aperitief voor het kerstdiner wil serveren. Het klinkt allemaal heel ellendig maar als we kunnen helpen doen we dat graag. Wel eerst even aankleden.
Aangekleed lopen we richting de trap en zoeken een luw plekje om deze proeverij optimaal in te zetten. Het blijkt niet alleen Glühport te zijn maar er gaat ook nog een hele tak rozemarijn in ieder glas. We warmen onze handen aan de glazen en proeven kritisch van de Port. Iedereen is zeer positief maar het blijft lastig in te schatten of dit beleefdheid is, het ontbreken van smaak als gevolg van de kou, het genot van iets warms of gewoon oprecht is. Hoe dan ook, ik vond het lekker en kijk uit naar het kerstdiner!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen