Aankleedhulp

Maandag drieëntwintig januari: Na een leuk weekend zonder zwemmen hebben Inge en ik onze zinnen erop gezet om de schade meteen op maandag in te halen. Het is koud (3 graden) maar een belofte van zon aan het eind van de middag. Inge gooit een voorstel in de app, vijf uur zwemmen. Maandag is altijd rustig maar Hans sluit meteen en ook als enige aan. Vijf voor vijf pikken we Hans dus met de fiets op. Eerlijk gezegd heb ik er nog niet veel zin en op het strand zegt Annebel die niet mee gaat zwemmen maar de "selfie" zal maken vandaag, "ik wil ook wel gewoon zo een foto maken hoor, niemand die het verschil ziet". Het is verleidelijk maar ja we zijn er nu toch. Zonder al te veel haast liggen we er om tien over vijf in. Het water is 6.3 graden en we besluiten op voorhand dat een minuut per graad ruim voldoende is. Eerder vandaag zag ik een dip in de temperatuur waar hij naar vier graden zakte, mogen we dan ook vier minuten aanhouden? Inge heeft het moelijk om door te komen en ik zeg dat ze beter wat minder kan treuzelen want dat maakt het eigenlijk nog lastiger, Hans reageert met de opmerking dat Annebel nog meer treuzelt want die loopt te ijsberen langs de waterlijn (in kleren dus die zal helemaal wel de moed niet meer oppakken). Met een beetje humor slaan we ons er doorheen en, eenmaal door, valt het natuurlijk gewoon weer heel erg mee en gaan we er op het gemakje na zes minuten uit. Voordat we eruit gaan twijfel ik nog of ik kopje onder ga, "tuurlijk" zegt Hans, "lekker, dat zoute water in je smoel". Ik ga toch maar kopje onder. Bij het aankleden krijgt Annebel er naast haar functie als fotograaf nog een neventaaak bij, ze mag mij in evenwicht houden als ik mijn sokken aantrek, wat een luxe!