Grensoverschrijdend

Zondag twaalf maart, de vroege vogels van de Zwemburen stappen om tien uur het strand op. We zijn met veel vandaag, Almer, Amanda, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Kasia, Kim, Lars, Remona, Wieske en ik gaan ervoor.
Als een deel van de groep al het strand oploopt met Hans en Lars voorop, roept Kim vanaf de trap "ik hoor net dat we bij de muur gaan omkleden", ik reageer verbaasd met "jij hoort net", Kim antwoordt "ja, eh.... stemmen". Hans stopt even vertwijfeld en als we allemaal op het strand staan en Kim en Kasia richting de muur lopen stapt hij met Lars stoïcijns door richting het water. De groep dreigt uiteen te vallen, alle zeilen worden bijgezet om de breuk te lijmen en uiteindelijk kleden we ons bij het water om. Lars en Hans zijn als eerste klaar, niet zo gek want ze waren er ook een minuut eerder door alle verwarring bij de achterhoede. Ze storen zich niet aan ons en lopen naar het water, een deel van de groep half aangekleed achterlatend.
Onder protest sluiten de achterblijvers aan bij de kopgroep, Hans is nog suf van de drukke zaterdag en korte nacht, het gaat grotendeels langs hem heen.
Lars heeft ook niets in de gaten gehad maar die heeft waarschijnlijk de hele nacht onder de koude douche gestaan om in de kou ontspannen te kunnen kijken want van het gevierendeeldwordengezicht is niets meer terug te vinden.
Kim die met haar armen over elkaar in het water dobbert krijgt van Inge de vraag of ze haar borsten aan het opstuwen is, antwoord na de vraag half verstaan/begrepen te hebben "ja, dat heb ik van Harry geleerd", "wat heb je nog meer van Harry geleerd?" vraagt Inge. Kim kijkt omlaag, het kwartje valt en beiden schieten hard in de lach en hebben het spontaan warm in het water van amper zes graden.
Een paar minuten later zegt Kasia dat ze haar mutsje kwijt is, ik zeg "als je maar niet denkt dat ik ga zoeken, ik ben kennelijk al grensoverschrijdend vandaag".
Na een minuut of zes verlaten we het water weer, op naar de selfie "armen over elkaar" roep ik nog naar Kim.
Een aantal minuten later gaat de helft naar huis en de rest thee drinken bij de muur, tegelijk!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen