Lars in het midden

Zaterdag achttien maart, het zou gaan regenen vanmiddag maar we wagen het erop. Om vier uur, volgens de ene telefoon droog en volgens de andere nat, dat laatste gaat ons toch wel overkomen want Esther, Inge, Janine, Jean-Pierre, Lars, Simone en ik gaan zwemmen. Even na vieren lopen we gezamelijk het strand op en wat blijkt, het is droog, met een beetje wind. We moeten een behoorlijk eind klunen want het is laag water. Er is geen golfje te bekennen dus we hoeven ons geen zorgen te maken dat onze spullen wegspoelen, dicht bij het water omkleden dus. In het water breekt zelfs de zon nog even door en dat werd op geen enkele telefoon gemeld. We dobberen wat rond met onze gezichten in de zon, bespreken wat onzinnige onderwerpen en genieten van het moment. Na een minuut of zeven gaan we eruit, Janine, die er pas voor de tweede keer bij is als laatste, ik tip haar nog even dat we eruit gaan voor het geval ze niet gezien had dat de rest van de groep al bijna op het strand staat. Dan het gebruikelijke ritueel, selfie afgedrogen en aankleden, daarna drinken we nog een thee tegen de knuffelmuur van de boulevard. De muur is een beetje opgewarmd door de zon en dus heel aangenaam om tegen aan te staan, "een groepsknuffel met een muur" zegt Inge, "we kunnen ook alle zwemjassen aan elkaar ritsen voor een groepsknuffel" oppert Jean-Pierre. Lars die zich realiseert dat hij dan buiten de knuffel valt zonder zwemjas zegt "dan ga ik wel in het midden staan".