Iedereen in beeld

Donderdag dertien april, het begon wat grauw vanmorgen maar in de middag werd het prachtig weer met wat wind. Een goede motivatie voor Ans, Esther, Hans, Inge, Janine, Jean-Pierre, Kim, Marie-Louise en mij om te gaan zwemmen. Om zes uur, het begin van de avond staat de duik gepland. Het is nog steeds prachtig weer met een licht golvende zee dus dat moet een hoop plezier gaan opleveren. We moeten even wachten want Janine is zoals al aangegeven wat later en Marie-Louise heeft daar mooi gebruik van gemaakt om aan te kunnen haken. Jean-Pierre en ik lopen als eerste de trap af en blijven in afwachting van de plaatsbepaling staan. Kim die niets in de gaten heeft zegt "ik heb de tijd hoor", vervolgens lopen we maar een beetje stuurloos het strand op, dan opper ik dat we vanwege de wind beter bij de muur kunnen omkleden en Kim pakt meteen haar rol op, bij de muur wordt het. Vanaf de muur is het toch best een stukje lopen in je badkleding naar het water, de zon doet goed en Hans is aan het bijbruinen zegt hij maar de wind blijft fris. In het water komen de kinderen in ons weer boven, genietend van dit golfslagbad laten we ons meeslepen met de stroming. Ik roep naar Jean-Pierre en Esther dat ze beter hun handdoek thuis voor de deur hadden kunnen leggen want dat is waar de stroming ons naartoe sleept. "Hoelang is het water" vraagt Esther, ik antwoord "tien minuten", daar is niet iedereen het mee eens, Hans vraagt hoe lang we erin zitten en mijn antwoord is zeseneenhalve minuut maar een minuut later zie ik dat het vijfeneenhalve minuut was, ik kon het toch niet echt lekker zien zonder bril of mijn horloge stond even stil. Negen minuten klokt mijn horloge als ik eruit loop, later thuis met bril gecontroleerd. We lopen terug naar onze slippers en dan naar de douche. Inge zegt dat het zonde is dat ze drinkwater gebruiken voor de douche (dat staat er namelijk op), "waarom niet gewoon zeewater om af te spoelen" merkt iemand anders op. Dan is het selfietijd, Hans tilt zijn camera op maar hij en ik zijn als enige in beeld, "afdrukken maar zeg ik, we staan er goed op", snel rennen de anderen in beeld, behalve Inge die nog met haar handdoek bezig is, ze rent er last minute bij om bijna geheel achter Hans te verdwijnen, behendig manouvreert selfiefotograaf Hans zijn camera om de compositie compleet te krijgen en ja hoor, iedereen is goed in beeld!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen