Klaar voor vijf mei

Het is vandaag zes mei, en het Bevrijdingsfestival is nog niet echt uit mijn systeem, iets met drank, veel, slaap, kort en een paar keer te ervoor. Als Inge en ik om twee uur de boulevard oplopen zijn Jean-Pierre en Esther er nog niet dus we lopen alvast het strand op en gaan op het bankje van de strandwacht zitten. Als Jean-Pierre en Esther even later aan komen lopen, hebben ze al meteen een vermoeden dat een van ons twee of wellicht beiden niet topfit zijn.

Niet veel later als we het water inlopen vindt Inge de temperatuur toch wel tegenvallend, "boven het water is het best warm" zeg ik als ik er tot mijn middel in sta. We gaan er alle vier vrij snel door en het is gewoon weer echt lekker. De helende werking wordt mij eigenlijk al duidelijk op het moment dat ik het water inloopt, nu ondergedompeld is de nasleep van vijf mei volledig opgelost.

We kletsen de tijd vol of beter, de tijd is te kort want de twaalf minuten zijn er eerder dan het einde van onze verhalen en ondanks dat het water al wat warmer is en de lucht nog warmer, zijn niet van plan om twintig minuten te blijven dobberen. Drie keer kopje onder en bovenkomen zonder kwal op je hoofd en dan eruit.

Dertien en een halve minuut is het geworden, het valt ons mee dat we er nog niet door de strandwacht uitgevist zijn.

Als herboren stap ik weer op het droge en eigenlijk weer helemaal klaar voor de volgende vijf mei.