Liever geen Kelvin

Zondag veertien mei, het is nog wat grauw buiten maar ik wil toch zwemmen dus gooi de vraag in de groep of er nog iemand gaat zwemmen. Esther reageert meteen met twaalf uur, het turven is begonnen. Janine twijfelt nog dus ik tel drie Jean-Pierre gaat ook mee dus vier, volgens Jean-Pierre vijf, iets met rekentoets denk ik.
Uiteindelijk zijn we met z'n vieren, Janine was overtuigd want er zou ook zon zijn.
Zon is er zeker, om half twaalf trekt de boel definitief open en om twaalf uur stappen we een zomers strand op (met een frisse wind in de rug).
Het water is vrij van kwallen tot er op een moment een hele stroom zeewier en kwallen voorbij komt, een soort horrorfilm die gelukkig maar heel kort duurt want na een paar minuten is het weer voorbij. Jean-Pierre en ik proberen nog te berekenen waar het vandaan kan komen als we het kerende tij als startpunt nemen en we komen uit op de binnenhaven.
Tijdens de kwallenstroom probeer ik nog in te brengen dat je per kwal de verblijftijd in het water mag inkorten maar we worden het niet eens over het aantal minuten per kwal dus houden het voor vandaag gewoon op twaalf minuten zonder dispensatie.
Dan een paar keer kopje onder, ik hou het op drie en als Jean-Pierre wil weten waarom drie zeg ik "één keer per vijf graden" en een nieuwe regel is geboren.
Ik moet overigens zeggen dat ik wel heel blij ben dat onze temperatuur in Celsius en niet in Kelvin wordt aangegeven, je zou er onderkoeld en als een verzopen kat uitkomen.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen