Ik was er (niet) bij

Het is vandaag vijftien november, het belooft een zonnige dag te worden. Hans, gooit al vroeg een voorstel voor elf uur in de groep, ik kan wel (om kwart voor elf) maar Inge wil eind van de dag. Eind van de dag kan ik weer niet, dus sluit mee bij Hans aan. Zo gebeurt het dat we om kwart voor elf, ik tussen de vergaderingen door en voorafgaand aan zijn werkdag, het strand op lopen. Er staat veel wind dus we zoeken de beschutting achter het windscherm van Pier 7 en niet veel later lopen we in zwembroek en teenslippers naar de zee. We parkeren de slippers op veilige afstand van het water want je weet nooit met wat voor schepen Lars voorbij komt varen. Het water voelt opmerkelijk koud en de golven zijn matig maar, de zon schijnt. We dobberen wat rond en praten over links en rechts populisme, het is tenslotte verkiezingstijd. Na een poosje doemen er twee enorme schepen op, ik kijk toch wat ongerust naar de slippers maar schat dat de vloedgolf ze niet haalt. Er komen wel wat golven maar het valt inderdaad mee. Na tien en een halve minuut gaan we drie keer kopje onder, driemaal is scheepsrecht dus eigenlijk hadden we het met die twee schepen zes keer moeten doen. Een schip per persoon dan. Met een lichte brainfreeze lopen we het water uit. De klok geeft elf minuten en ene aantal seconden aan. Eenmaal terug bij de spullen realiseer ik me dat mijn voeten het zand raken dus ik ben iets vergeten, Hans ook zie ik. We lopen terug om de slippers op te halen en nemen ter plekke een selfie met een mooie lucht op de achtergrond. 's Middags gaat de tweede ploeg, iets groter dan de eerste en Inge neemt de verslaggeving voor haar rekening: 

Na wat gesteggel vanmorgen tussen Harry en mij over het tijdstip van een mogelijke duik kwam het allemaal goed. Harry kon in de ochtend met Hans en op mijn vraag of er liefhebbers waren voor 16:00 kwam al vlug antwoord van Esther en later Janine. Ook Rob sloot aan via Janine. De nieuwe teletubbie jas van Janine krijgt vandaag de vuurdoop... of eigenlijk het ijsbad. De zon schijnt en de golven zien er aantrekkelijk uit. We kleden ons om bij de muur want er staat een stevige wind. Rob rent naar de zee, het is tenslotte een hardloper, maar zodra zijn grote teen het water raakt wacht hij toch even op ons. Dapper zet hij door en blijft er een minuut of 3 in! Esther, Janine en ik gaan nog wat verder het water in en we spelen enthousiast in de golven. We proberen een gesprek te voeren maar de woorden worden door de bulderende golven meegenomen. We zijn niet te verstaan. Het plezier is er niet minder om. We doen ruim 11 minuten, voor de zekerheid zei Esther want we weten niet precies de temperatuur van het water. Het water was 11,2 dus dat hebben we goed aangevoeld. Snel een selfie genomen, aankleden en weer naar huis. Vanavond gaat het middag groepje zich weer warmlopen op de atletiekbaan. Wat een sportievelingen!