9, -13, -264 of toch gewoon 7 graden Celsius

Zondag zeven januari, voor sommige van ons is dit de zevende keer in 2024, dat is afgerond 2% van alle dagen van het jaar. Het geplande tijdstip schuift wat heen en weer maar op de uiteindelijk geplande kwart over vier is de opkomst dan ook noemenswaardig, met twaalf zijn we. Wieske, Simone, Regine, Lars, Kim, Jean-Pierre, Janine, Inge, Hans, Esther, Emiel en ik zijn erbij. Het is behoorlijk koud, net iets boven nul met een windje, gelukkig is het water met negen graden, gemeten met de aquariumthermometer van Jean-Pierre, in Celsius termen negen keer zo warm dan de lucht. De verslaglegging zit wel goed vandaag, met twee GoPro's staan Jean-Pierre en Hans elkaar in het water te filmen. Het water dat overigens zo vlak als een spiegel is op een enkele golf van de loodsboot na. Ondanks de negen graden hebben er een aantal toch wat moeite met de kou van het water of is het de wind die eroverheen blaast? We dobberen wat rond, Emiel en Kim zwemmen maar al snel krijgt Kim last van haar adamsappel, of evasappel, meer training nodig. We kletsen over vannalles en maken een selfie maar wat terug blijft keren is die temperatuur. negen graden Celsius, niemand die het gelooft. "Staat tie op Fahrenheit?", "is het Kelvin", dat laatste zou wel heel bizar zijn, min tweehonderdvierenzestig graden Celsius, "dan is het water toch nog best vloeibaar". Negen graden of niet, na acht minuten wil eigenlijk iedereen er wel uit dus daar gaan we, kopje onder en de kou in. Als we uit het water komen, komt het zwaarste, het koude strand, de koude wind, iedereen vlucht naar de bescherming van handdoek, kleding, jassen, .... Eerst nog de selfie op het droge voor het geval al het andere mislukt is. We drogen onszelf af en kleden ons aan. In navolging van mij hebben ook Hans en Kim een paar flessen warm water meegenomen om hun handen te warmen, het werkt en er wordt nog net niet om gevochten. Dan volgt er een borreltje, dit keer een Snowglobe uit een verlichte fles die ik van Lars een Annemie voor mijn verjaardag heb gekregen (vast met voorbedachte rade). Er zit ook nog eens goud in het drankje, we krijgen het al warm bij de gedachte eraan. Dan is het tijd om de warmte weer op te gaan zoeken, iedereen beweegt zich weer richting huis, in veel gevallen richting de warme chocolademelk met rum en/of slagroom.
Uren later komt de uitslag van de temperatuur deskundige, het was toch zeven graden, hebben we toch alvast een minuut of twee voor maandag gedobberd

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen